این شیوه اجازه میدهد ایدهها در فضای واقعی اما تحت نظارت تست شوند و در صورت موفقیت، راه برای ورود سریعتر آنها به بازار باز شود.
مدل پیشرفته سندباکس برخلاف روشهای سنتی که قوانین و مقررات معمولاً پیشاپیش مانع از آزمون ایدههای تازه میشدند، سندباکس راهی است برای اینکه نوآوریها ابتدا محک بخورند و سپس، در صورت اثبات ایمنی و کارآمدی، قوانین متناسب با آنها اصلاح شوند. کره جنوبی امروز با معرفی مدل پیشرفتهتری به نام «مگا سندباکس» (Mega Sandbox)، به دنبال آن است که این تجربه را از سطح شرکتهای منفرد فراتر برده و به سطح صنایع و مناطق گسترده منتقل کند. در این مدل، دولت ضمن مقرراتزدایی هوشمند، توسعه زیرساختها و ارائه مشوقها، از فناوریهایی همچون هوش مصنوعی، آموزش دیجیتال، توسعه منابع انسانی و تحقیق و توسعه (R\&D) بهصورت جامع حمایت میکند.
سیاست پیشگیری یکی از نمونههای برجسته موفقیت این رویکرد را میتوان در تجربه لی جائه میونگ، شهردار پیشین شهر سئونگنام دید. او در مدیریت شهری خود به جای انتظار برای بروز مشکلات، سیاست «پیشگیری» را در دستور کار قرار داد. به این معنا که کارمندان دولتی تشویق میشدند شکایات و موانع احتمالی شهروندان و کسبوکارها را پیش از تبدیل شدن به بحران حل کنند. حتی برای کسانی که با ابتکار و خلاقیت در مسیر رفع موانع قدم برمیداشتند، نظام ارتقا و پاداش طراحی شد. این نوع نگاه، در عمل تبدیل به نوعی «سندباکس اداری» شد که نشان میدهد فلسفه سندباکس تنها در حوزه فناوری یا اقتصاد خلاصه نمیشود، بلکه میتواند به فرهنگ مدیریت و حکمرانی نیز تعمیم یابد.
توسعه خدمات واقعی از زمان آغاز به کار این سیستم در سال ۲۰۱۹ تاکنون، بیش از ۵۰۰ پروژه در قالب سندباکس نظارتی در کره جنوبی به اجرا درآمده است. هرچند تنها حدود ۱۱۷ پروژه تاکنون به قانون دائمی تبدیل شدهاند، اما همین نمونهها، از جمله خدمات آشپزخانههای مشترک، رباتهای خودران و سرویسهای غذایی شخصیسازیشده، نشان دادهاند که سندباکس چگونه میتواند به توسعه خدمات واقعی و مورد نیاز جامعه منجر شود.
گذار از شیوههای سنتی تجربه کره جنوبی نشان میدهد که اقتصاد سندباکسی نهتنها مسیر نوآوری را هموار میسازد، بلکه میتواند با اصلاح تدریجی و هوشمندانه قوانین و مقررات، به ایجاد اقتصادی پویا و پایدار کمک کند. گذار از شیوههای سنتی و کلاسیک به سمت یک مدل آزمایشمحور و انعطافپذیر، راز موفقیت این کشور در رقابت جهانی است.