وقتی بازارهای مالی متزلزل می‌شوند، نقدینگی سرمایه‌گذاران به‌طور طبیعی به سمت دارایی‌هایی هدایت می‌شود که هم امکان حفظ ارزش و هم بازده بالقوه داشته باشند. داده‌های CoinShares در گزارش سه‌ماهه دوم 2024 نشان می‌دهد که خرید اتریوم در دوران افزایش نرخ بهره جهانی، بیش از ۲۵٪ رشد داشته است، در حالی که دارایی‌های سنتی مانند سهام S&P500 در همان بازه با افت ۶ درصدی مواجه شدند. این نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران نهادی در بحران‌ها اتریوم را به‌عنوان یک ابزار مقابله با کاهش ارزش پول انتخاب کرده‌اند.
اتریوم به دلیل پشتیبانی از قراردادهای هوشمند و کاربرد در حوزه‌های مختلفی مانند دیفای، توکن‌های NFT و پروژه‌های وب ۳، فراتر از یک ارز دیجیتال ساده عمل می‌کند. وقتی سرمایه‌گذار در چنین محیطی خرید اتریوم را انجام می‌دهد، در واقع بخشی از زیرساخت آینده اینترنت غیرمتمرکز را خریداری کرده است.
یکی از دلایلی که اتریوم می‌تواند به‌عنوان دارایی امن تلقی شود، ساختار غیرمتمرکز آن است. برخلاف ارزهای ملی که در اختیار بانک‌های مرکزی هستند و سیاست‌گذاران می‌توانند با چاپ بی‌رویه پول ارزش آن را کاهش دهند، اتریوم بر پایه الگوریتم‌های مشخص و قراردادهای اجماع شبکه‌ای اداره می‌شود. از زمان اجرای به‌روزرسانی Merge و انتقال به الگوریتم اثبات سهام (PoS)، نه‌تنها مصرف انرژی کاهش یافت بلکه نرخ انتشار اتریوم به طور معناداری کاهش پیدا کرد.
طبق آمار سایت ultrasound.money، میزان عرضه خالص اتریوم پس از Merge وارد فاز انقباضی شده و از سپتامبر ۲۰۲۲ تا آوریل ۲۰۲۵، بیش از ۱.۲ میلیون واحد ETH از گردش خارج شده است. این بدان معناست که در شرایطی که ارزهای ملی درگیر تورم هستند، اتریوم وارد فاز ضدتورمی شده و ظرفیت حفظ ارزش دارایی را دارد.
بحران‌های منطقه‌ای معمولا منجر به فروپاشی زیرساخت‌های بانکی می‌شوند. اما شبکه اتریوم، با قابلیت پشتیبانی از اپلیکیشن‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi)، این امکان را فراهم می‌کند که کاربران حتی در نبود بانک، بتوانند انتقال وجه، دریافت وام و خدمات مالی دیگر را تجربه کنند. ارزش قفل‌شده در پلتفرم‌های دیفای مبتنی بر اتریوم، طبق داده‌های DefiLlama در ماه مه ۲۰۲۵، به بیش از ۵۰ میلیارد دلار رسیده است. این نشان می‌دهد که مردم از آن به‌عنوان جایگزین واقعی سیستم بانکی استفاده می‌کنند.
در کشورهایی مانند آرژانتین، ترکیه و لبنان که نرخ تورم به بیش از ۵۰٪ در سال رسیده، کاربران بومی ترجیح داده‌اند با خرید استیبل‌کوین‌های مبتنی بر اتریوم مانند DAI، یا حتی اتریوم خام، دارایی‌های خود را ذخیره کنند. این روند در دوران بحران مالی ۲۰۲۳ ترکیه با رشد ۱۸۰٪ کیف‌پول‌های فعال اتریوم در این کشور، اثبات شد.
در بلندمدت، نقش اتریوم فراتر از یک ابزار سرمایه‌گذاری صرف خواهد رفت. هر چه اقتصادهای جهان بیشتر به سمت دیجیتال‌شدن حرکت کنند، زیرساخت‌هایی مانند اتریوم برای حفظ عملکرد سیستم‌های مالی، حقوق مالکیت دیجیتال، و انتقال امن دارایی‌ها ضروری‌تر خواهند شد. مؤسسه تحقیقاتی ARK Invest در گزارش سالانه ۲۰۲۵ خود تخمین زده است که تا سال ۲۰۳۰، بیش از ۲۵ درصد از تراکنش‌های مالی جهانی از طریق شبکه‌هایی مانند اتریوم انجام خواهد شد.
کاترین وود، مدیرعامل ARK، در این گزارش می‌نویسد: «اتریوم، همان‌قدر که در سال ۲۰۲۰ یک دارایی مخاطره‌آمیز تلقی می‌شد، در سال ۲۰۳۰ به یک ابزار مالی امن و ساختارمحور تبدیل خواهد شد؛ دقیقا مانند اوراق قرضه دولتی قرن بیستم.»
برخلاف تصوری که اتریوم و دیگر ارزهای دیجیتال را صرفا دارایی‌هایی پرنوسان و سوداگرانه می‌دانست، واقعیت‌های جدید جهانی نشان داده‌اند که اتریوم در شرایط بحران می‌تواند به‌عنوان ابزاری امن، باثبات و شفاف عمل کند. از ساختار غیرمتمرکز و ویژگی‌های ضدتورمی گرفته تا امکان حفظ دسترسی مالی در بحران‌های بانکی، اتریوم توانسته نقش حیاتی خود را در دوران عدم قطعیت اقتصادی به اثبات برساند. سرمایه‌گذارانی که چشم‌انداز بلندمدت دارند و به‌دنبال دارایی‌هایی مقاوم در برابر تلاطم‌های جهانی هستند، اتریوم را نه‌تنها یک انتخاب، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر می‌دانند.