ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که قشر کارگر در آن مهم و نقش در تولید دارند. کارگران ستون اقتصادی جامعه هستند و چرخه سازندگی کشور به دست آن‌ها می‌چرخد. در عمل کارگران نقش مهمی در توسعه اقتصادی دارند. به این قشر شریف و مظلوم ارزش داده شود. متأسفانه می‌بینیم که در کشور به این گروه کمتر بها داده می‌شود، کارگران ما پایه‌های اصلی و سازه‌های این مملکت هستند، اما نادیده گرفته شده و مورد بی مهری واقع می‌شوند. در واقعه فاجعه بار و دلخراش اسکله شهید رجایی بندرعباس تعداد زیادی از کارگران کشته، مجروح و مفقود شدند. این حادثه تلخ موجب شد تا خانواده‌ها نان آور خود را از دست بدهند و در فقر روزگار بگذرانند؛ لذا باید مسئولین همت کنند و به حمایت از خانواده‌های داغدیده بپردازند.
این حمایت باید دائمی باشد، زیرا خسارت جانی و مالی به قدری جانکاه است که جبران آن آسان نیست. فرزندانی بی پدر شدند و زنانی که بی شوهر شدند و مادرانی که داغ فرزند دیده‌اند؛ پس باید خانواده‌های آسیب دیده در این فاجعه تحت پوشش و حمایت ویژه قرار گیرند تا شاید اندکی مرهم و التیام بر زخم و اندوه خانواده التیام ببخشد. در واقع این حمایت و پوشش بایستی برای همه‌ی کارگران در سرتاسر کشور انجام شود چرا که با این شرایط تورم و گرانی قشر کارگران و‌فرودستان جامعه که از پس مخارج زندگی خود بر نمی‌آیند، پس اول باید کارگران را دریابیم تا این گروه بزرگ و البته ضعیف و کم درآمد جامعه بتوانند انگیزه‌ای برای کار کردن داشته باشند.
کارگران اگر چه نقش حیاتی در توسعه دارند، اما آن‌ها با چالش‌هایی نیز مواجه هستند. این چالش‌ها دستمزد پایین و شرایط کاری نامناسب، و کمبود یا عدم امنیت شغلی، نداشتن آموزش مناسب و مهارت‌های اشتباه، و شرایط سخت و دشوار کاری و‌کمبود ویا عدم امکانات و تسهیلات برای کارگران، حق بیمه و ......که دولت باید به این قشر زحمتکش و شریف بپردازند و بسته حمایتی برایشان در نظر گرفته شود. قشر کارگر، به عنوان نیروی محرکه اقتصادی و اجتماعی، نقش بسیار مهمی در پیشرفت جوامع دارند. از تولید و توسعه اقتصادی گرفته تا ارتقاء شرایط اجتماعی و فرهنگی، تلاش‌های کارگران نقشی حیاتی در زندگی و‌جامعه ما دارد. کارگران هم مانند همه گروه‌ها و لایه‌های جامعه باید از امکانات رفاهی و مناسب و از حق زندگی مناسب برخوردار باشند.