کد خبر : 697650 تاریخ : ۱۴۰۴/۱/۱۹ - 02:07
تقابل بر سرآب گروه اجتماعی: سیاست غلط مدیریت آبی پس از انقلاب آثارش این روزها نمایان شده است. صنعت فولاد مبارکه اصفهان که به آب فراوان نیاز دارد در رژیم گذشته قرار بود در بندرعباس احداث شود و مقدماتش هم فراهم‌شده بود، اما مقامات دچار خطای محاسباتی شدند و ساخت این کارخانه بزرگ را به اصفهان منتقل کردند.
اشتباه دیگر اینکه بر اساس آمار بیشترین صنایع کشور در استان اصفهان، تهران و یزد مستقرند که این سیاست از اساس اشتباه بوده است و آثار و عوارض منفی آن اکنون مشهود است. این در حالی است که در مناطق کویری نباید صنایع آب‌برو کشت محصولات با آب زیاد وجود داشته باشد. اشتباهات باعث شد تا انتقال آب از چهارمحال بختیاری به یزد انجام شود. حالا اصفهانی‌ها لوله انتقال آب را تخریب می‌کنند تا مانع رسیدن آب به یزد شوند. این نوعی جنگ آبی است که به‌صورت پیدا و پنهان به راه افتاده است. گفتنی است که آب شرب انتقالی از اصفهان به مخازن استان یزد از ۹ فروردین توسط مردم قطع‌شده بود، اما 16 فروردین این خط لوله دوباره وصل شدو آب به یزد رسید. دو نماینده مجلس نسبت به جنگ آب در استان‌های پرجمعیت هشدار دادند که در ادامه می‌خوانید.

از فرونشست اصفهان و آب آشامیدنی یزد
ابوالفضل ابو ترابی، نماینده نجف‌آباد با انتقاد از کشت محصولات کشاورزی غیرضروری در کشور به ایلنا گفت: کاشت هلو مهم‌تر است یا فرونشست اصفهان یا آب آشامیدنی یزد؟ جنگ، جنگِ آب است؛ ما بارها این اخطار را داده بودیم و حتی استعفای دسته‌جمعی نمایندگان اصفهان در مجلس دهم داشتیم. حدود ۸ سال پیش ما استعفای دسته‌جمعی نماینده‌های اصفهان را شاهد بودیم. ما باید بپذیریم خشکسالی‌ متعدد و وضعیت نشست زمین به سی‌وسه‌پل و داخل خانه‌های اصفهان رسیده است، بیش از ۱۸۰ مدرسه، مهدکودک، مراکز آموزشی و درمانی ما به خاطر نبود آب فرونشسته‌اند. فریاد واعطشا درباره آب سرچشمه‌ها سر دادیم. اگر ما به قوانین بین‌المللی اعتقادداریم و به‌درستی به افغانستان درباره حقا به هیرمند می‌گوییم، زاینده‌رود هم همین حالت را داشته و دارد. زاینده‌رود یک حقابه‌ای داشت که از هزاران سال پیش آب با پای خودش تا تالاب گاوخونی می‌آمد. استان‌های بالادستی اصفهان آمدند به مسیری که این آب هزاران سال با پای خودش می‌آمد وارد شدند و دخالت کردند و آب را با پمپاژ بردند و روی کوه‌ها درخت کاشتند که این کار به نابودی شهر بزرگی مثل اصفهان منجر شد و درنتیجه آلان ما فرونشست خطرناک زمین‌داریم.

آب آشامیدنی نداریم
این نماینده مجلس گفت: الان در کل شهرهای استان اصفهان، خانه‌ها در طبقه دوم‌ آب ندارند. آب آشامیدنی برای طبقه دوم به بالا نداریم. از سوی دیگر آمده‌اند آب را به کوهسارهای چهارمحال بختیاری پمپاژ کردند و درخت‌های غیرضروری مثل هلو که اگر نباشد ضرری به مملکت نمی‌زند، کشت می‌کنند.

جنگ آب
ابو ترابی با اشاره به این‌که ما امروز با پدیده‌ «جنگ آب» مواجهیم که با بی‌تدبیری‌ها به آن دامن زده می‌شود، گفت: رئیس‌جمهور وقت بگذارد و همه وزرای مربوطه و ذینفعان را بخواهد و دراین‌باره چاره‌اندیشی کند.
نماینده نجف‌آباد گفت: تهران امروز با یک وضعیت حاد و خطرناکی مواجه است. استان فارس و استان کرمان، شهر زاهدان و استان‌های ما به‌خصوص در نیمه شرقی ایران با مشکلات بیشتر مواجه‌اند. مشهد با این حجم زوار به یک بحران وحشتناک رسیده است. بحران تهران و مشهد شبیه بحران اصفهان و یزد است و در آینده خطرناک می‌شود. طبق قانون توزیع عادلانه آب، وظیفه حاکمیت است که هر طور شده تأمین کند. آب آشامیدنی باید برای هر نقطه ایران در هر مکانی تأمین شود. مردم نباید به دلیل ضعف مدیریت به جان هم بیفتند.

کسری آب
محمدتقی نقد علی، عضو هیئت نمایندگان استان اصفهان درباره اوضاع تأمین آب در استان اصفهان و چالش اخیر بین یزد و اصفهان به ایلنا گفت: طی ۲۰ سال اخیر سیاست‌گذاری در حوضه زاینده‌رود اشتباه بوده و تصمیمات اتخاذشده کارشناسی و حتی بعضی قانونی و شرعی و بارگذاری‌های حوضه زاینده‌رود منطقی نبوده است یعنی قبل از اینکه منابع آب تأمین شود بارگذاری کشاورزی، جمعیتی، صنعتی و انتقال به حوضه‌های دیگر اتفاق افتاده است. حق کشاورزان و حق مسلم آب شرب استان مورد تعرض واقع شود. طرح غیرقانونی بن-بروجن اجرا شد، حال‌آنکه این طرح در حوضه کارون بود و می‌توانستیم آب، شرب و بهداشت و صنعت را از کارون تأمین کنیم، همچنین بارگذاری ۲ میلیون جمعیت مهاجری که از استان‌های دیگر ساکن اصفهان شده‌اند کار را به سمت بحران پیش برده و موجب شده حوضه آبریز زاینده‌رود اوضاع اسفناکی را سپری کند.

برخی برداشت‌های آب برای کشاورزی در چهارمحال و بختیاری و بخشی از اصفهان باید کنترل صورت گیرد، امروز با مجوزهایی که طی ۲۰ سال اخیر داده‌شده به تمام کسانی که درگذشته حقابه‌دار نبوده‌اند تخصیص آب صورت گرفته، مجوز این افراد خلاف مصلحت و تدبیر است و کنترلی هم صورت نمی‌گیرد. امسال زاینده‌رود به لحاظ بارش و میزان آورد آب جزء بدترین سال‌ها طی ۵۲ سال گذشته است مشکل ما این است که شفافیت وجود ندارد، یعنی گاهی تکلیف برداشت چند صد میلیون مترمکعب آب در محدوده‌ای مبهم است. با توجه به این اوضاع به‌شرط اینکه حوضه آبریز با سه قاعده شفافیت، عدالت و قانون مدیریت شود، مردم با مدیران همراه خواهند بود. بدتر اینکه برخی نقاط در برخی تپه‌ها بدون نظارت پمپاژ بی‌حدوحصر اتفاق می‌افتد و ما در دشت اصفهان ازنظر شرب و کشاورزی دچار چالش هستیم.