مجید گودرزی با اشاره به پیش بینی وقایع امروز در گذشته‌ای نه چندان دور یادآور شد: سال های زیادی است که ما مدام هشدار می‌دهیم که اقداماتی که در سطح عالی و میانی در حال انجام است که با منطق اقتصادی و عقلی سازگاری ندارد، اما هر بار فشارها بیشتر شد تا جایی که بسیاری از دلسوزان وادار به سکوت شدند. فضا مسموم بود که کسی قادر نیست متنهایی در دفاع از کشور بنویسد. در بسیاری از موارد خادمان را خائن کردند و خائنان را خادم. وی گفت: در انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم محسن رضایی هشدار روشنی داد: «دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی جهان، هر ۱۰ سال یک بار پالایش و بروز رسانی می‌شوند. این مهم در ایران سال هاست که به تعویق افتاده است.» این کارشناس داخلی با اشاره به بی توجهی نسبت به منافع ملی در مقاطع مختلف اظهار کرد: متأسفانه در جمهوری اسلامی خط قرمز برخی افراد از کشور و نظام پررنگ تر شده است. نمونه آشکار آن هم حادثه تلخ و ناگوار زاهدان بود. چرا باید خط قرمز یک افسر نیروی انتظامی از امنیت ملی پررنگ تر باشد؟ وی تشریح کرد: بیشتر نظام‌های سیاسی دنیا سه مرحله فروپاشی را طی می‌کنند؛ 1. نفوذ در دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی 2. ناکارآمدی در دادگستری 3. در نهایت شوک های اقتصادی بزرگ. ما در کدام مرحله هستیم؟ این فعال رسانه‌ای با نقد سیاست فیلترینگ گفت: رسانه‌ها با اسم رمز «فیلترینگ» در حال غرق مصنوعی جامعه هستند و در جنگ باورها و اداراکات داخلی ها، بیش از رسانه های خارجی آسیب می‌زنند، چون داخلی و باور پذیر تر هستند. تصمیم گیران به جای شفافیت و تعریف قوانین محکم اقدام به بستن اپلیکیشن‌ها می‌کنند. وی افزود: آمارهای غلط و من درآوردی، هم تصمیم گیری‌ها را با انحراف مواجه کرده و روان جامعه را آزرده است. به خاطر اخبار ساختگی و نگران کننده، اکنون بیشترین سرمایه‌گذاری در بازارهایی بوده است که ارزش افزوده صفر دارند. به عقیده این کارشناس اقتصادی بسیاری از تصمیمات غلط ریشه‌ای عمدی دارد وی در این رابطه گفت: یک شبکه سازی در دستگاه های اجرایی شکل گرفته و تصمیماتی اتخاذ می‌شود که آشکارا خسارت در سطح کلان محسوب می‌شود. نمونه آشکار آن ناترازی برق است. کجای دنیا قیمت خرید تضمینی برق را زیر بهای تمام شده در نظر می‌گیرند؟ آیا خرابکاری بزرگتر از این در زیربنایی ترین بخش صنعت و اقتصاد جهان سراغ دارید؟ کجای دنیا به یک نماینده اجازه شبکه سازی در حساس ترین بخش اقتصاد کشور را می‌دهند و بدتر آنکه آن نماینده خوشنام هم نباشد!؟ وی افزود: حمایت های بی دریغ از دیکتاتوری در سوریه هزینه سنگینی برای کشور داشت. حمایت غربی‌ها از دیکتاتور های منطقه باعث شد تا ما هم از دیکتاتور های دیگر منطقه حمایت کرده تا تلافی کنیم و موازنه قوا ایجاد کنیم. گودرزی با اشاره به کاهش سرمایه اجتماعی گفت: دلسرد کردن و بی تفاوت کردن مردم یک کشور در خصوص تحولات کشورشان کار دشواری است، اما متأسفانه این چالش عظیم اکنون محقق شده است. برخی افراد در کمال بلاهت و وقاحت جنگ و ویرانی کشور را در مقابل سیستم سیاسی موجود تبلیغ می‌کنند. این یک بحران تاریخی است که فقط یک بار در طول تاریخ ایران اتفاق افتاده است. وی در این رابطه اضافه کرد: هزینه دفاع از کشور هر چقدر هم سنگین باشد، از سوریه‌ای شدن و یا تبدیل شدن به کشوری مثل لیبی به مراتب کمتر است. اصلاح روند‌ها هزینه کمی دارد. گودرزی با تاکید بر قابل حل بودن بسیاری از مشکلات اقتصادی کشور، افزود: برخی کمبودها انگار عمدی است. چرا باید کشوری با وسعت ایران کمبود زمین داشته باشد. اگر یک درصد زمین های کشور را به ساخت‌وساز اختصاص دهند به هر ایرانی ۱۹۴ متر زمین می‌رسد! چرا با کسانی که چنین بحران های دست سازی را برای مردم رقم زده‌اند، برخورد نمی‌شود!؟ وی در این رابطه تصریح کرد: ما تنها کشوری در جهان هستیم که که هم فقر قانون داریم و هم تعدد قوانین. ما بیش از ۱۲۵۰۰ مجموعه قانون است، اما برخی قوانین رعایت نمی‌شوند. این تضاد از کجا نشأت گرفته است؟ نیازهای ضروری جامعه را به بازارها سپرده ایم. مجید گودرزی در پایان سخنان خود متذکر شد: ایران جزو غنی ترین کشورهای جهان است اما فقیر است. فرهنگ از همه داشته های ما با ارزش تر است. سلاحی، سرمایه‌ای و قدرتی بزرگتر از ارزشمند تر از فرهنگ نداریم. اما اقدامی برای حفاظت از این فرهنگ انجام نمی‌دهیم. متأسفانه رفتارهای ضد فرهنگی در داخل ترویج می‌شود.