در شرایط سخت کنونی شاهد کنش اثربخشی از سوی پزشکیان نیستیم واظهار نظر وسخنی که پویایی ودرک درست از تحولات را نشان دهد دیده نمی‌شود.واکنش های گذشته ایشان هم نادرست بوده زیرا کاهش تنش را دنبال نمی‌کرد . رهبری با پاسخ به نامه وارد میدان گفت‌وگو با ترامپ شده است ،اینکه نامه را چه کسی ببرد چندان مهم نیست. اگر دلخوشی تنها به تغییر نامه رسان باشد که آن هم درمان دردی نخواهد بود.هنگامه‌ای که اصل مذاکره پذیرفته می‌شود گفت‌وگوی رو در روی سود بیشتر وزیان کمتری دارد.به نظر می‌رسد دست اندرکاران تدوین نامه برای باور بوده‌اند که از گفت‌وگوی با واسطه به گفت‌وگوی بدون واسطه برسند.این امر می‌تواند ناشی از واکنش های شتابزده نخست وبرای گذر از شرایط پدید آمده ناشی از آن کنش زود هنگام باشد.
ازدست دادن زمان تا کنون زیان‌ها خودرا به خوبی نشان داده است..درک درست از تغییرات وشناخت بهتر واقعیت‌ها نکته‌ای است که اگر هزار بار گفته شود بازهم کم است .زمانهایی که ازدست می‌روند برنمی گردند وفرصتهایی که می‌سوزند بازسازی نمی‌شوند..شتاب رخدادها وواکنش‌ها با حرکت های کند ولاک پشتی ودل بستن به نامه رسان‌ها وواسطه‌ها به ازدست رفتن زمان وپرتاب شدن به لحظه خطر منجر خواهد شد.اینکه همه سخنان ترامپ وتهدیدها را لاف زنی دانسته وبرآن مبنا تصمیم گرفته، وسخن گفته شودبا واقعیت سازگار نیست وگاهی همین خوش خیالی‌ها کار دستمان خواهد داد..در چنین شرایطی بایستی کارشناسان ملی وتوانمند را فرا خوانده واز دانش وتجربه آنها به درستی بهره گرفت. شعار وهیجان ورجزخواتی دربرابر امریکا و اسرائیل ستیزی چاره کار نیست .گفت‌وگوی مستقیم با امریکا شانس رام کردن اسب سرکش ترامپ را دارد.. سخنانی از نوع سخن لاریجانی وروی آوردن به سوی بمب اتم در صورت حمله امریکا بیش از آنکه بازدارنده باشد به گسترش تهدیدها کمک می‌کند وبهانه تازه‌ای به دست آمریکا، اسرائیل و متحدان آنها خواهد داد.