ترامپ با پوتین برسر مسئله اوکراین به نتیجه‌ای رسیده که خشم زلنسکی و اروپا را برانگیخته است. تلاش زلنسکی واروپا آین است که در مذاکرات بر سر اوکراین کنار گذاشته نشوند، ترس آنها این است که معامله‌ای بین ترامپ وپوتین درنبود آنها صورت گیرد وسرنوشت دیگری برای اوکراین رقم بخورد .سخنان معاون رئیس‌جمهور امریکا در کنفرانس امنیتی مونیخ به این نگرانی‌ها دامن زد، او پیوستن اوکراین به ناتورا رد کرد .همان بهانه‌ای که اسباب جنگ ویرانگر شده است وسخنان تند زلنسکی نیز ناشی از همین امر بود.
مهم تر اینکه معاون رئیس‌جمهور آمریکا با رهبر حزب راست گرای آلمان در حاشیه کنفرانس مونیخ دیدار کرد، موضوعی که خشم صدر اعظم آلمان را بر انگیخت.
شناخت روحیه ترامپ وقدرت معامله گری وچانه زنی او ومهارت دیپلماسی پوتین در این کنش‌ها روشن وآشکار است.
نگرانی زلنسکی واروپا ازاینکه از شرکت درموضوع مربوط به اوکراین وسرنوشت آن کشور که هزینه‌ها وقربانیان زیادی داده است دور بمانند، واقعی است.
در بده بستان های سیاسی قدرت های بزرگ تر برای دستیابی به منافع خود منافع کشورهای کوچک تر وکم توان تر را قربانی می‌کنند. در مورد ایران هم که درگفت‌وگوی بین سران روسیه وامریکا جائی داشته است ،نمی توان به سادگی بر واقعیت های جاری وآنچه می‌گذرد چشم بست. نباید اجازه داد برای ایران دیگران تصمیم بگیرند .روسیه درکفتگو با امریکا از مسئله ایران بهره خواهد برد. برای آینده ایران وبرای منافع کشور بهتر است که حاکمیت برای ایران اجازه ندهد دیگران برایش تصمیم بگیرند. کم رنگ شدن دیپلماسی و تداوم تخاصم با غرب و ایالات متحده نتیجه اش این می‌شود که ممکن است دیگران به خود اجازه دهند برای ما تصمیم بگیرند. واگذار کردن میدان دیپلماسی به روسیه وسایر کشوره کار درستی نیست و به زیان منافع ملی است. امید آن که مسئولان بشنوند و بیاندیشند ومنافع ملی را اولویت بدانند نه چیز دیگر.در دولت اوباما و در دولت احمدی نژاد روسیه و چین با صدور قطع‌نامه‌ها علیه ایران با آمریکا معامله کردند. حمایت روسیه و چین از ادعای امارات درباره سه جزیره تنب بزرگ، تنب کوچک، بوموسی نمونه دیگر از معامله با کارت ایران با کشور های عربی است.