از زیرزمین راهی به زیر روضه منوره ساخته‌اند و حدود ۲۰ متر به سردابی دیگر كه اطراف قبر مطهر ساخته‌اند، به طول هشت متر و عرض هفت متر منتهی می‌شود. سرداب قدیمی، اطراف قبر را احاطه كرده و ضریح فولادی قدیمی را از همان نقطه استقرار قبلی با بریدن سقف سرداب، ضریح پایین آورده و سرداب را احاطه كرده است. زیارت مخصوص را از سرداب خواندیم. آقای طبسی گفتند كه آیت‌الله خامنه‌ای، در زیارت چند روز پیش حاضر نشده‌اند كه به سرداب بروند، چون ضریح هنوز پایین نیامده بوده و فكر كرده‌اند كه می‌تواند اهانت به قبر بی‌ضریح امام رضا (ع) باشد. بیرون آمدیم. محافظان، توقع داشتند كه به سرداب بروند، ولی هنوز كسی را نبرده‌اند؛ برنامه فوق‌العاده باحالی بود.
شکسته شدن حکومت نظامی در آخرین ساعات عمر رژیم پهلوی ژنرالهای رژیم شاه برای به کنترل درآوردن اوضاع، تصمیم گرفتند تا مدت حکومت نظامی را در تهران افزایش دهند. آنها با این اقدام قصد داشتند ضمن جلوگیری از اجتماع مردم، در صورت امکان، حضرت امام خمینی و جمعی از افراد مؤثر در انقلاب را دستگیر نمایند و یا به قتل برسانند. اما رهبر کبیر انقلاب اسلامی، با تیزبینی و موقعشناسی از مردم خواستند که مقررات حکومت نظامی را نادیده بگیرند. مردم انقلابی نیز با آگاه شدن از فرمان حضرت امام به خیابانها ریختند و دامنه درگیریها گستردهتر شد و به سایر مراکز نظامی رژیم پوسیده شاه در تهران و دیگر شهرها تعمیم یافت. این در حالی بود که اغلب نظامیان نیز حاضر به رودررویی با مردم نبودند و بسیاری از آنها به انقلاب پیوستند.
انحلال ساواک و محاکمه وزیران در واپسین روزهای عمر رژیم پهلوی، بختیار آخرین تلاشهای خود را برای بقای رژیم و دولت غیرقانونی خود انجام داد و در ۴ بهمن ۵۷ با ارائه لایحههایی به مجلس سنا برای انحلال سازمان امنیتی مخوف شاه به نام ساواک و محاکمه وزیران غارتگر بیتالمال، تلویحاً به وجود حکومت ترس و وحشت و فساد گسترده در رژیم شاه، اعتراف کرد. هدف بختیار از طرح و ارائه این لایحه، کاستن از خشم مردم نسبت به رژیم در این زمان و عوامفریبی بود که ناکام ماند. این لایحه سرانجام در ۲۱ بهمن به تصویب رسید و به عمر سیاه ساواک در ساعات پایانی حیات رژیم پهلوی پایان داد. این سازمان مخوف در طول حدود ۲۲ سال فعالیت خود، هزاران زندانی سیاسی را تحت شکنجه های وحشتناک قرار داد و دهها هزار نفر را روانه بازداشتگاهها و تبعیدگاهها نمود. ساواک به عنوان بازوی امنیتی رژیم پهلوی، نقش مهمی در گسترش جوّ اختناق حاکم بر جامعه داشت و کوچکترین حرکت ضد رژیم را سرکوب میکرد.
خنثی شدن کودتای نظامیان در ساعات پایانی عمر حکومت پهلوی، سپهبد رحیمی فرماندار نظامی تهران، طی دستورالعملی به یگانهای تابعه خود، از آنها خواست تا کلیه رهبران نهضت اسلامی را دستگیر و با هواپیما به یکی از جزایر منتقل نمایند. به همراه این دستورالعمل، اسامی ۳۰۰ الی ۴۰۰ نفر که باید بازداشت یا ترور شوند آمده بود که نام حضرت امام خمینی، آیتاللَّه طالقانی و مهندس مهدی بازرگان در رأس آن به چشم میخورد. همچنین تصرف برخی پادگانهای مستقر در تهران نیز در این دستورالعمل عنوان گردید. اما سنگربندی خیابانها توسط مردم انقلابی، حرکت تانکها را ناممکن ساخت و این کودتا با شکست مواجه گردید. بعدها فاش شد که در این توطئه، سران ارتش شاه با همکاری بختیار، قصد داشتند تهران را به توپ ببندند و چهار میلیون نفر را قتل عام نمایند.