شخصیت ترامپ انزواگرا و غیر قابل پیش بینی است. او به خرد جمعی و علم اعتقاد ندارد، خیز برداشته تا اقتصاد آمریکا را رونق دهد.
در این راستا اقدامات زیر را اهجام داده یا خواهد داد:
1-خروج از معاهده آب و هوایی پاریس که خنجر زدن به طبیعت است.
2-خروج از سازمان جهانی بهداشت که روی میز است.
3-قطع کمک به کشورها، نهادها، افراد حقیقی که رقم آن در سال 2023 حدود 68 میلیارد دلار بوده است.
4-استفاده از ابزار تحریم علیه کشورهای مزاحم و غیر همسو با سیاست‌های کاخ سفید.
5-تصرف کانال پاناما به زور و خرید جزیره گرینلند از دانمارک
6-وضع تعرفه به کالاهای وارداتی از مکزیک، کانادا و چین. این تعرفه برای مکزیک و کانادا 25 درصد و برای چین 10 درصد تعیین شده است. چین به سیاست ترامپ واکنش نشان داده و گفته مقابل به مثل خواهد کرد، یعنی برای کالاهای وارداتی از آمریکا به چین تعرفه گذاشته می‌شود.
تعرفه 10 درصدی برای چین معنا و مفهموم خاصی دارد. به نظر می‌رسد آمریکا بر سر ایران با چین معامله بزرگی خواهد کرد، مثل آنچه در دوران باراک اوباما، چین قطع نامه‌های شورای امنیت علیه ایران را وتو نکرد بلکه همراه آمریکا شد. همگان به یاد دارند که رئیس‌جمهور چین به ریاض رفت و در آنجا با کشورهای حوزه خلیج فارس معامله کرد و از ادعای امارات درباره جزایر 3گانه حمایت کرد. همه کشورهای دنیا از جمله چین و روسیه از اقتصاد 25 تریلیون دلاری (25 هزار میلیارد دلار) آمریکا واهمه دارند.
ترامپ اکنون با دو ابزار تحریم و تعرفه برای کشورهای غیر همسو خط و نشان کشیده و در واقع جنگ تعرفه‌ای علیه مکزیک، کانادا و چین به راه انداخته است. البته معلوم نیست سرانجام این جنگ به نفع آمریکا خواهد بود یا خیر. آنچه مهم است این است که ترکش جنگ تعرفه‌ها به ایران نخورد.
نکته دیگر اینکه دیدار نخست‌وزیر اسرائیل با ترامپ که فردا انجام می‌شود برای تهران مهم است. نتانیاهو به دنبال گرفتن چک سفید امضا از ترامپ برای انجام اقداماتش در خاورمیانه بویژه علیه ایران است. چکی که پیش از این توسط بایدن به او داده نمی‌شد بلکه بایدن پیچ تحریم نفتی علیه ایران را شل کرده بود و ترمز حمله اسرائیل به ایران نیز کشیده بود. حال باید منتظر ماند و دید که در پایان دیدار نتانیاهو با ترامپ چه اتفاق پنهانی و آشکاری علیه ایران رخ خواهد داد. آنچه که مسلم است این است که نتانیاهو مثل گذشته تلاش می‌کند تا مذاکره و مصالحه بین تهران-واشنگتن صورت نگیرد. ایران باید این تلاش را همانطور که در سال 94 با دیپلماسی خنثی کرد این بار هم با دیپلماسی خنثی کند.