علت این است که در گذشته از آن برخوردار بوده‌اند، اما از دو دهه پیش به خطر افتاده است، غول آلودگی به جان مردم افتاده و مردم هم دفاعی ندارند جز اینکه دست‌ها و چشمشان به آسمان باشد که باد یا باران یا برف بیاید که هیچ کدامش در پاییز و زمستان نیامده و 56 درصد سدهای کشور خالی از آب است و گفتنی‌های دیگر.

نمای وضع بد در قالب آمار:
1. وزارت بهداشت: 30 هزار ایرانی سال گذشته قربانی آلودگی هوا شده و خانواده‌ها داغ دار شده‌اند. این برای مردمی که گرفتار نان آب و هوا هستند مهم نیست؟
2. پلیس راهور: سال گذشته حدود 20 هزار ایرانی در حوادث رانندگی فوت کرده‌اند و خانواده‌ها داغ دار شده‌اند. گویا مهم نیست و رسیدگی و عدم رسیدگی آن به مسئولان ارتباط پیدا می‌کند. مردم نان آب و هوا می‌خواهند.
3. 70 نفر بیمار دیالیزی به دلیل محلول آلوده به فلز کشنده آلومینیوم فوت کرده‌اند. وارد کننده شرکت ثامن وابسته به آستان قدس رضوی بوده است. باید آستان قدس رضوی به آن ورود پیدا می‌کرد. این هم برای مردمی که زیر فشار تأمین نان آب هوا قرار دارند مهم نیست. انگار برای مسئولان هیچ کدام اولویت نیست.
4. سرپرست دفتر سلامت روان وزارت بهداشت: ۲۵.۴ درصد از جمعیت بالای ۱۵ سال کشور در آغاز اختلالات روانی قرار دارند، میزان شیوع افسردگی ۱۲ درصد، اختلالات خلقی 17 درصد و اختلالات اضطرابی 14 درصد است. این یک تراژدی است که نشان از پریشان حالی جامعه داردو برای مسئولان هم اولویت نیست، مهم نیست که مردم دارند خفه می‌شوند، نان آب هوا می‌خواهند و به چیز دیگری جز این سه فکر نمی‌کنند.
5. 10 بیمار چشمی به امید بهبود بینایی به بیمارستان خصوصی نگاه در تهران مراجعه کردند. بیمارستان به آنها باکتری به جای دارو تزریق کرد. 9 نفر نابینا شدند. این هم مهم نیست، مردم نان، آب و هوا می‌خواهند.
این اتفاقات شیوه بد حکمرانی، اقتصادی، سلامت و زیست محیطی را نشان می‌دهد. براساس نظر کارشناسان 35 میلیون ایرانی اکنون با پدیده شوم آلودگی هوا دست و پنجه نرم می‌کنند. پدیده مه دود یا اسموگ که سال ۱۹۵۲ میلادی در لندن رخ داد و باعث فوت ۴۰۰۰ نفر شد و بیش از 100 هزار نفر بیمار شدند و روانه بیمارستان شدند.
وقتی این تراژدی در لندن اتفاق افتاد مسئولان دست به کار شدند و آلودگی هوا را کاهش دادند به گونه‌ای که امروز آسمان لندن نیل گون است. فکر نمی‌کنید اگر این پدیده در شهرهای ایران رخ دهد هزاران کشته برجای بگذارد؟
جامعه دچار پریشان حالی شده که تعادل جامعه را بهم می‌زند.
به عقیده روان شناسان و جامعه شناسان آلودگی هوا و ترافیک نارضایتی و عصبانیت ایجاد می‌کند. مشکلات اقتصادی و زیست محیطی فراگیر شده است که دارا و ندار با آن دست و پنجه نرم می‌کند و ریشه‌ آن در سیاست خارجی، سوء مدیریت و تحریم نهفته است. تا دیر نشده برای این سه باید فکری کرد و نگرانی مردم را از نداشتن نان، آب، هوا برطرف کرد.