او فردی مردم دوست و ایران دوست است. وی چه زمانی که در مجلس بود چه بعد از آن کنشگری و نوشتن را پیشه کرد. شگفت آن که اسلامی سال ۱۳۹۵ چند پرسش درباره چرایی حضور منطقهای ایران مطرح کرد. تندورها به جای این که به او پاسخ منطقی بدهند او را متهم کردند. کیهان درواکنش به نوشته وی نوشت: « سخنگوی داعش در میان اصلاحطلبان خود را لو داد!» به لحاظ اهمیت این نوشتار و شرایطی که برای ایران در لبنان، سوریه، عراق و غزه پیش آمده این یادداشت بازنشر میشود. «یدالله اسلامی»، دبیرکل مجمع نمایندگان ادوار مجلس، از احزاب اصلاحطلب، در یادداشتی در صفحهی شخصی خود پرسشهای تأمل برانگیزی را درباره حضور ایران در سوریه مطرح کرده و در پایان گفته که «هیجانها روزی رنگ میبازد و پرسشهای خردمندانه و کاوشهای هوشیارانه جای آن را خواهد گرفت. آن گاه نوبت به پاسخگویی میرسد!». به گزارش سایت انصاف نیوز، اسلامی یادداشت خود را اینگونه آغاز کرد: در سوریه چه میگذرد؟ چرا چنین سرنوشتی برای سوریه رقم زده شد؟ کشتار و آوارگی و بی خانمانی گستردهی مردم سوریه چه دردی را دوا میکند؟ آیا ماندن اسد به قیمت ویرانی یک کشور و شکلگیری دشمنی و بروز جنگهای گستردهی قومی و قبیلهای و مذهبی ارزشی داشت و یا دارد؟ آیا این زخم خونین و دملی که حالا چرکین شده است درمانی آسان دارد؟ داعش چگونه زاده شد و رشد کرد و بالید و ماندگار شد؟ چه کسانی و کشورهایی و گروههایی و اندیشههای در سربرآوردن داعش نقش داشته و دارند؟ جنگی چنین ویرانگر پس از رسیدن به آتش بس چه برجای میگذارد؟ آیا کینههای زاده شده در اثر این جنگ به زودی از میان برداشته خواهد شد؟ نقش کشورهای ایران و ترکیه و عربستان در این ماجرا چیست؟ کشورهای فرامنطقهای همچون آمریکا و روسیه چه نقشی بازی میکنند؟ هم پیمانی ایران و روسیه چه نقشی در آیندهی ایران و منطقه خواهد داشت؟ بمبارانهای روسیه در حلب چه نگاهی به ایران را در بین مردم دامن خواهد زد؟ راز آتش بس شکننده در سوریه بر اساس توافق بین آمریکا و روسیه چیست؟ آیا واقعاً شیعهی انگلیسی در پیدایش داعش و دامن زدن به کینههای مذهبی نقش داشته است؟ آیا میزان سرمایهای که ایران در سوریه به کار بسته است اعم از نیروی انسانی و پشتیبانی و منابع مادی، سود لازم را برای ایران به ارمغان خواهد آورد؟ آیا اگر ایران وارد نبرد در سوریه نمیشد جنگ با داعش به شهرهای ایران کشیده میشد؟ راز پیوستن برخی از ایرانیان به داعش چیست؟ آیا ادامهی جنگهای نیابتی در سوریه، ویرانی بیشتر و کینههای انباشتهتر را با خود همراه نخواهد آورد؟ اگر ایران پشتیبانی خود از اسد را به حوزهی سیاسی کاهش میداد چه میشد؟ اگر ایران برای حل مشکل اسد و مخالفین داخلی آن کشور نقش میانجیگیری برای خود تعریف میکرد چه پیامدی داشت؟ آیا خارج شدن ایران از گرداب سوریه آسان است؟ آیا هم پیمانی ایران و روسیه در نبرد سوریه که گاهی با ترس از سازش روسیه و آمریکا به زیان ایران و گاهی به بیمعرفتی روسهای در گزارش استفادهی نظامی از پایگاه هوایی همدان از زبان برخی دست اندرکاران شنیده میشود بر اساس آیندهنگری و منافع ملی بوده است؟ آیا این تصمیم بر اساس اجماع سردمداران و اداره کنندگان کشور گرفته شده ست؟ چرا گزارش این تصمیم پس از افشای آن به نمایندگان مجلس هم داده نشده است؟ دامنهی این پرسشها بسیار است و اگر چه برخی سعی میکنند با پاسخهای به ظاهر ساده از آن بگذرند ولی خود میدانند که آنچه را بیان میدارند پاسخ نیست. پیامدهای حضور در سوریه به چنان آسانی که از آن سخن میرود نخواهد بود. هیجانها روزی رنگ میبازد و پرسشهای خردمندانه و کاوشهای هوشیارانه جای آن را خواهد گرفت. آن گاه نوبت به پاسخگویی میرسد! بگذریم که جای تحلیلهای کارشناسانه بر اساس منافع ملی در بسیاری از نوشتهها و گفتهها خالی است و هیجان و رجزخوانی و شبیهسازیهای تاریخی جای تحلیل و بررسیهای منطقی و آگاهی بخش را گرفته است.
و این هم پاسخ کیهان: سخنگوی داعش در میان اصلاحطلبان خود را لو داد! کیهان: یک رسانه وابسته به دربار آلسعود از مقاله یک شبهاصلاحطلب در نکوهش حضور ایران در سوریه ذوقزده شد. پایگاه اینترنتی العربیه که گرایشهای علنی به صهیونیستها دارد، نوشت: یدالله اسلامی (دبیرمجمع نمایندگان ادوار مجلس ایران - از احزاب اصلاحطلب) حضور ایران را در سوریه به چالش میکشد. او در سایت انصافنیوز به بشار اسد حمله میکند و مسئولیت جنگ را متوجه وی میکند. او میگوید آیا اگر ایران وارد نبرد سوریه نمیشد، جنگ با داعش به شهرهای ایران کشیده میشد؟ یادآور میشود نامبرده مدیر روزنامه توقیف شده فتح است که توسط تیم زنجیرهای مدیریت میشد. وی همچنین در فتنه و آشوب نیابتی سال 88 مدتی بازداشت شد.