اندیشه کهنه خود را معروف دانسته وهرچه غیر باور خود را منکر می‌شناسند و گمان می‌کنند می‌توانند ملتی چنین بزرگ را به نگاهی چنین خرد بکشانند. آن‌ها که بی اعتنا به دیدگاه مردم این سرزمین و در لجاجت با نگاه نخبگان و اندیشمندان شبه قانون می‌سازند و به زیان مردم به جای زبان مردم بودن دم از دستورات مذهب می‌زنند هرچند شناختی از آنچه می‌گویند ندارند ویا ما چنین باور و رفتار را نمی‌شناسیم ولی اندک باور به جا مانده مردمان را نیز به غارت می‌برند. چیزی که به نام قانون حجاب وعفاف در پستوها و نه آشکارا نگاشته‌اند واینک پرده از آن برداشته شده است توهین به خرد واندیشه وقانون است.

حاکم شدن فکری چنین کوتاه بر ملتی چنین بزرگ دردآور است. وقتی نخبگان رانده می‌شوند و با نظارت خودساخته شورای نگهبان و بهره گیری از نظریه استصوابی میدان بر اندیشمندان بسته و بله قربان گویان کرسی نشین مجلس می‌شوند در کنار همه آسیب‌ها باور مردم نیز مخدوش می‌شود. مجلسی که با رأی اقلیت شکل گرفته است و اندک سالاری را مبنای اداره کشور نموده است به اندیشه‌های دینی لطمه زده است. برای گریزاندن مردم از دین و باورهای دینی این تریبون‌های رجز خوانی وتدوین کنندگان همین شبه قانون به نام حجاب وعفاف و سایر رفتارهای نادرست اندک سالاران کافی است. دینداران هم دیگر نمی‌توانند سر بلند کرده و از رواداری و مشی مسالمت‌آمیز مذهب ودین رحمانی سخن بگویند.

خاموشی رهبران مذهبی درباره چنین رفتارهایی اعتبار آنان را کاهش خواهد داد. هیچ جاسوس کارکشته‌ای برای ایجاد گسست بین مردم وحاکمیت نمی‌توانست چنین کاری را انجام دهد که کرسی نشینان مجلس در خلوت با شورای نگهبان ساختند وپرداختند و قانونی تصویب کردند که صدای مردم را درآورده است.