چند روزی پس از پیروزی ترامپ اتفاق مهمی رخ داد. ترامپ در آخرین موضع خود صریحاً اعلام کرد که: «من از نیکی هیلی، سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل یا مایک پمپئو، وزیر خارجه سابق کشورم برای پیوستن به دولت که در حال حاضر در حال شکل‌گیری است، دعوت نخواهم کرد.» همه می‌دانیم که این دو نفر در کنار جان بولتون مثلث ضد حکومت ایران را در دولت اول ترامپ تشکیل می‌دادند. آنان نه‌فقط درباره این مرز پر گهر بلکه نسبت به موضوعات دیگر هم مواضع رادیکال و تندروانه‌ای داشتند که در نهایت، منجر به جدایی جان بولتون از ترامپ شد؛ ولی دو نفر دیگر در دولت او باقی ماندند. اکنون منتخب جدید امریکائیان به‌جایی رسیده که نه‌تنها دو نفر باقیمانده را به دولت خود دعوت نمی‌کند. ما معتقد نیستیم که ترامپ لزوماً تغییر مهمی خواهد کرد. از این نظر، می‌توان فرض را بر بدترین سیاست‌های او گذاشت و خود را برای آن آماده کرد؛ ولی آن روی دیگر سکه هم مهم است و نباید راه را بر احتمال سیاست‌های متعارف‌تر از سوی ترامپ مسدود بدانیم. 20 ژانویه برابر با اول بهمن ماه موسم بازگشت رسمی دونالد ترامپ به کاخ‌سفید است. با معرفی شماری از اعضای کابینه .... حدس و گمانه‌های رسانه‌های معتبر آمریکایی در خصوص چند پست تعیین کننده کابینه در حوزه سیاست خارجی ایالات متحده، شواهد و قرائن حاکی از آنستکه ترامپ چهره‌های تندرو حزب جمهوریخواه موسوم به «شاهین‌ها» را بر مصادر امور در کابینه دوم خود خواهد گذاشت؛ سوابق آنان، گویای آنست که در حمایت از اسرائیل پروپا قرص و در ضدیت با حکومت ایران دارای سوابق جدی هستند. شبکه خبر، با اشاره به انتصاب‌های تازه ترامپ در دولت آتی خود به کسانی که به شعارهای تبلیغاتی ترامپ مبنی بر «صلح‌خواهی و پایان‌دهی به جنگ‌ها» اشاره و آن را به رئیس‌جمهوری آمریکا برای تغییر رویکرد در برابر رژیم ایران گوشزد می‌کردند، کنایه زد و گفت: «ترامپ نشان داد که نه تنها تغییری نکرده، بلکه تندروتر از قبل نیز شده و اینها بفهمند که تغییری در کار نخواهد بود.» همانگونه که پزشکیان در جمع دیپلمات‌ها گفت: «به نظرم حتی در رابطه با آمریکا نیز ما چه بخواهیم و چه نخواهیم بالاخره در عرصه منطقه‌ای و بین‌المللی با این کشور مواجهه خواهیم داشت و بهترست این عرصه را خودمان مدیریت کنیم.» این بدان معناست: که تیم سیاست خارجی دولت، چه‌بسا بیشتر، بهتر و دقیق‌تر از منتقدانی چون برخی تحلیلگران صداوسیما مستقیم و از نزدیک در دولت اول ترامپ با او دست و‌پنجه نرم کرده و می‌دانند که ترامپ چه شخصیتی دارد. در چارچوب این رویکرد دولت چهاردهم و به سیاق اظهارات و پیام قبلی جواد ظریف «در شبکه اجتماعی ایکس» عراقچی با انتشار پیامی با اشاره به رویکرد فشار حداکثری ترامپ در دوره قبل گفت: آن روش شکست خورده نتیجه بخش و مفید به حال ایالات متحده نبود و منجر به شکست حداکثری شد اگر قرار باشد همان استراتژی دوباره اتخاذ شود، بی اثر و بهتر است، راهبرد «حداکثر عقلانیت» و بکارگیری خرد سیاسی در دستور کار آمریکا و ترامپ در قبال نظام ایران روی میز معادلات گذاشته شود. تعبیری که غیرمستقیم به بازی برد- برد در هنگام انعقاد برجام و مذاکرات هسته‌ای در 10 سال پیش، اشاره دارد.