ستاره صبح، فائزه صدر: بیش از یک سال است که خاورمیانه تحت تأثیر روند رو به رشد تنش، به سمت جنگ پیش می رود. جنگی که اگر چه طرف ثابت آن اسرائیل است، ولی طرف مقابل از حماس , حزب الله لبنان است. اخیرا به جمهوری اسلامی ایران تغییر کرده است. قدرت های جهانی درحالیکه نگرانی خود از چشم انداز جنگ خاورمیانه را اعلام می‌کنند، اما هم زمان از حمایت سیاسی، تسلیحاتی و مالی اسرائیل عقب ننشسته‌اند. ستاره صبح در گفت‌وگو با غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی، نماینده پیشین مجلس به بررسی احتمال وقوع جنگ میان ایران و اسرائیل پرداخته که در ادامه می‌خوانید:
با توجه به تهدیدات نظامی ایران و اسرائیل نسبت به هم آیا زمینه گسترش تنش و وقوع جنگ در منطقه وجود دارد یا نه؟ نه بین ایران و اسرائیل جنگی رخ نخواهد داد. منطقه تاب و توان تحمل جنگ را ندارد. اعراب خواهان گسترش جنگ نیستند، ولی این به معنی پایان تنش نیست. اتفاقا منطقه خواستار ادامه داشتن وضعیت مبهم و غبار آلود در آسمان ایران و اسرائیل است. ایران قدرتی منطقه‌ای به شمار می‌رود و درگیری نظامی قدرت و وزنه ثبات در خلیج فارس، با اسرائیل به نفع هیچ کسی نیست جز نتانیاهو. ایران هم خواهان درگیری نیست ولی از طرفی نمی‌تواند در برابر کشتار 50 هزار مسلمان فلسطینی سکوت کند و همچنین نمی‌تواند در برابر حمله و ترور گروه های متحد اش ساکت بماند. فارغ از اینکه جنگ برای ایران تله است یا نه، یک مسئولیتی برای جمهوری اسلامی وجود دارد. در این یک سال کشورمان با احتیاط حرکت کرده تا هم درگیر نشود و هم در این میدان منفعل نباشد.
گفته می‌شود وقوع جنگ‌ها قابل پیش بینی نیست، ولی قابل پیشگیری است. چه عواملی خطر درگیر شدن ایران در جنگ را تشدید می‌کند؟ آیا در صورت تشدید تنش می‌توان از وقوع جنگ پیشگیری کرد؟ آنچه به نفع ایران نیست، حضور نتانیاهو در دولت اسرائیل است. پدیده نتانیاهو عجیب و غیر قابل درک است. این شخصیت برای نسل کشی آمده او می‌خواهد ایده های اساطیری قوم یهود را عملی کند. خوابهایی که آنها برای منطقه دیده‌اند از شهرک سازی در زمین های فلسطینیان فراتر رفته است. این سخن از من به یادگار بماند که در صورت موفقیت نتانیاهو در غزه و لبنان همسایه های عرب اش در خطر هستند. تند رو های اسرائیلی از کودکی با مفهوم غصب زمین و گرفتن سرزمین تربیت شده‌اند. رفتار های وحشیانه‌ای که اسرائیل طی چند دهه در فلسطین مرتکب شد در قاموس اسرائیلی های تندرو عمل به وظایف ذاتی تعریف می‌شود. اگر اسرائیل از سد غزه، لبنان و گروه های مقاومت بگذرد، حیثیتی برای اعراب خاورمیانه باقی نخواهد گذاشت. اسرائیل با باور برتری نژادی تشکیل شده است. سرباز اسرائیلی برای هدفی ایدئولوژیک و به خاطر سرزمین موعود می‌جنگد در چنین جنگی رحمی در دل او وجود ندارد. اعراب مسئله را نشناخته‌اند و در برابر اسرائیل سادگی می‌کنند.
با توجه به بررسی ایده دو کشوری توسط عربستان سعودی، ارزیابی شما از احتمال اجرای این طرح و پذیرش اسرائیل از تشکیل دو کشور چگونه است؟ دو کشوری حداقل اقدامی است که جهان باید برای فلسطین و خاورمیانه انجام بدهد وگرنه هر اقدام دیگری حتی اگر به صلح بیانجامد، سرپوش گذاشتن روی زخمی در حال عفونت است. دو کشوری مطلوب ایران نیست، ایران می‌گوید کل خاک فلسطین متعلق به مردم فلسطین است، ولی اینجا مهم نیست ما چه می‌خواهیم آنچه اهمیت دارد جلوگیری از جنگ و خونریزی و قتل عام کودکان فلسطینی است. تنها راه موجود تشکیل دو کشور است با وجود اینکه دو کشوری به اسرائیل مشروعیت می‌دهد، ولی همین درجه از پذیرش که زمانی آرزوی اسرائیل بودف امروز مورد قبول نتانیاهو و دولت تندرو وی نیست. برای مردم فلسطین که بیش از 70 سال همنشینی اجباری با اسرائیلی‌ها را تحمل کرده‌اند معلوم است که اسرائیل راضی نیست کمترین حقی به فلسطینیان بدهد. نتانیاهو و دولت اش خط قرمزی ندارند. اسرائیل می‌تواند تا کشتن آخرین فلسطینی ادامه بدهد ولی حقی به مردم آواره و به سرزمین فلسطین ندهد. چنین نگاه خشونت بار و ایدئولوژیکی برای تمام دنیا شر خواهد بود. متأسفانه خاورمیانه این شر را در قلب خود پرورانده است. قدرت گرفتن اسرائیل به نفع جهان نیست راه حل دو کشوری می‌تواند اسرائیل را محدود کند جهان باید دیواری از مرز به دور این شر بکشد و به اسرائیل اجازه توسعه یافتن داده نشود.