دستیابی به جنگندههای سوخو-۳۵، ایران را قادر میسازد تا نیروی هوایی خود را تا حدی مدرنسازی کند و از این طریق قابلیتهای دفاع هوایی خود را بهبود بخشد.
خرید این هواپیماهای جنگنده از اسفند ۱۴۰۱ یعنی زمانی که رسانههای دولتی ایران گزارش دادند که قرارداد خرید آنها نهایی شده، موضوع بحث بوده است. پیشبینی میشود تهران دستکم ۲۴ جت جنگنده را که در ابتدا برای مصر در نظر گرفته شده بود دریافت کند.
با این حال، طبق گفته مقامات اطلاعاتی آمریکا و خاورمیانه در ماه آوریل هیچ مدرک علنی مبنی بر تحویل سوخو-۳۵ وجود ندارد و تأخیرهای احتمالی به فرایند پرداخت ایران نسبت داده شده است.
مرداسوف از مؤسسه خاورمیانه به بیزینس اینسایدر توضیح داد که زمان تحویل سوخو-۳۵ احتمالا به «آمادگی فنی» و عوامل مختلف دیگر بستگی دارد. وی خاطرنشان کرد که «یک تحویل اضطراری به نظر میرسد که بر وجهه ایران تأثیر منفی میگذارد و نشان میدهد که بدون جتهای روسیه و منابع نظامی اضافی نمیتواند با تهدید مقابله کند.»
نیویورک تایمز در ماه اوت گزارش داد که روسیه با وجود افزایش تنش در منطقه پس از ترور اسماعیل هنیه در تهران توسط اسرائیل، تحویل تجهیزات دفاع هوایی به ایران را آغاز کرده است. اگرچه نوع این تجهیزات ذکر نشده است، اما میتواند سامانه اس-۴۰۰ باشد که ایران مدتها به دنبال آن بوده است.
آنتونی مرداسوف بر این باور است که مسکو به دلیل نیازهای پدافندی خودش در جنگ اوکراین، بهاحتمال زیاد سامانه اس ۴۰۰ را به ایران تحویل نخواهد داد. حتی اگر روسیه تصمیم به تحویل سامانه دفاع موشکی اس ۴۰۰ بگیرد، آموزش خدمه و عملیاتی شدن آن دستکم پنج ماه به طول خواهد انجامید.
از طرف دیگر، گزارشهای دیگری حاکی از آن است که روسیه در حال مذاکره برای تأمین موشکهای کروز ضد کشتی «پی-۸۰۰ اُنیکس» برای حوثیهای یمن است. موشک اُنیکس برد قابل توجه ۳۰۰ کیلومتری دارد و میتواند در حین نزدیک شدن به هدفش، درست بالای سطح دریا پرواز کند.
این موشک از سایر موشکهای ضد کشتی موجود در زرادخانه این گروه شورشی، پیشرفتهتر است، که میتواند حملات آنها را به کشتیهای تجاری و کشتیهای ائتلاف تحت رهبری ایالات متحده که وظیفه حفاظت دریایی را بر عهده دارد، تشدید کند.
به نوشته بیزینس اینسایدر، گزارشهایی نیز وجود دارد که نشان میدهد عوامل اطلاعاتی روسیه در حملات انصارالله به کشتیهای تجاری نقش مشاورهای داشتهاند.
بنا بر این گزارشها، ایران با وجود مخالفت عربستان سعودی و آمریکا، این توافق را تسهیل میکند.
هر چند ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه قبلاً گفته بود که کشورش ممکن است در شرایط خاصی دشمنان غربی را تسلیح کند، اما مرداسوف در عین حال معتقد است که مذاکرات ادعایی بین مسکو و حوثیها «بیشتر یک افشای راهبردی از سوی سرویسهای اطلاعاتی روسیه بوده باشد که هدف آن حمایت از اظهارات پوتین در مورد امکان تسلیح دشمنان آمریکا است.»