وحید حاج سعیدی

افزایش ضریب نفوذ فضای مجازی در بین افراد جامعه، مشاغل مختلفی را نابود و بسیاری دیگر از مشاغل را در معرض نابودی قرار داده است. درک این پدیده چندان دشوار نیست و با پیشرفت علم و استفاده از تکنولوژی، شاهد ایجاد تغییر ات نوین و حتی ایجاد مشاغل جدید هستیم. در این بین حذف برخی مشاغل یا کاهش و تعدیل نیرو ( به عنوان مثال دور کاری و نیاز کمتر به نیروی کار در ادارات) طبیعی است.

اما ذوق زدگی یا تلاش برای حذف سریعتر برخی مشاغل در شرایط فعلی کشور که با بیکاری گسترده مواجه هستیم، قابل هضم نیست. یکی از مواردی که دولت‌ها خواسته یا ناخواسته کمر همت به حذف تدریجی آن هستند، بی مهری به نشریات مکتوب و رسانه های کاغذی است.
کسانی که اندک اطلاعاتی راجع به جایگاه و اهمیت رسانه دارند نیک واقفند که نشریات مکتوب هر کشور به معنای پیش نویس تاریخ آن کشور محسوب می‌شوند و هر صفحه نشریه مکتوب که چاپ می‌شود، یک برگ به تاریخ آن کشور افزوده می‌شود.
با این وجود افزایش هولناک قیمت کاغذ و هزینه های سرسام آور چاپ و کارگر و ... به خودی خود نشریات مکتوب را در یک برزخ اقتصادی قرار داده‌اند و حال با بخش‌نامه جدید سازمان ثبت اسناد و املاک مبنی بر حذف آگهی های ثبتی عملاً باید شاهد تعطیلی نشریات مکتوب در سطح وسیع باشیم. بر اساسا بخش‌نامه جدید از ابتدای آبان‌ماه سال جاری کلیه فرایندهای ثبتی در حوزه‌های املاک، اسناد، ثبت شرکت‌ها، اجرا استاد رسمی و مالکیت معنوی که مطابق قوانین و مقررات مستلزم درج آگهی در روزنامه‌های کثیرالانتشار می‌باشند در سایت آگهی‌های سازمان درج و منتشر گردد.
هر چند یارانه های بی حساب و کتابی که برخی دولت‌ها در بخش مطبوعات شاباش کردند و پای عده‌ای غیر متخصص را تنها به واسطه بهره مندی از خوان یارانه و کاغذ و زینگ دولتی به نشریات کاغذی باز کردند، از دلایل رشد نشریات کاغذی محسوب می‌شوند، ولی این بی مهری آشکار اخیر به نشریات کاغذی و رها سازی آنها در شرایط اقتصادی اخیر ، به هیچ عنوان قابل هضم و توجیه نیست!
یادمان نرود نشریه مکتوب حتی اگر تعطیلی شود باز هم می‌توان به شماره های قبلی شان استناد کرد. امروز تمام فایل های نشریه اطلاعات از 100 سال پیش تا امروز در دسترس و قابل استناد هستند، ولی اگر همین امروز بزرگترین خبرگزاری های کشوری کرکره سایت شان را پائین بکشند، دیگر یک خط از مطالب شان قابل استناد نیست و برای همیشه شیفت دلیت می‌شوند!
شاید گاه آن فرا رسیده باشد تا با تغییر نگرش مسئولان، برنامه ریزی در قبال نشریات و الزام ادارات و نهاد های دولتی، بانک ها، دانشگاه ها، مدارس، پادگان‌ها، بیمارستان ها، حوزه های علمیه و ... نسبت به خرید و آبونمان حداقل سه چهار نشریه، علاوه بر کمک جدی به اقتصاد نشریات مکتوب و بالابردن فرهنگ مطالعه در جامعه، اثرات اقتصادی و منفی بخش‌نامه جدید را کمرنگ کنیم. رسانه های مکتوب را قدر بنهیم.