سواد رسانه‌ای مجموعه‌ای از قابلیت‌ها و مهارت‌های آکادمیک و تجربی است که افراد برای درک محتوا و پیام‌های رسانه‌ای به کار می‌گیرند. امروزه با توسعه و پیچیدگی رسانه‌های سمعی و بصری و گسترش انواع شبکه‌های اجتماعی، ضرورت تسلط به این مهارت به ویژه در بین مسئولان بیش از پیش ضروری می‌نماید. چرا که مسئولان باید قادر باشند محتواهای رسانه‌ای را به درستی تحلیل و ارزیابی کنند و اطلاعات معتبر و نامعتبر را از یکدیگر تمیز دهند. از سویی در عصر دیجیتال، اخبار جعلی و اطلاعات نادرست به راحتی و با سرعت غیر قابل باوری پخش می‌شوند. آموزش سواد رسانه به مسئولان کمک می‌کند تا بتوانند این اطلاعات منحرف کننده و یا شایعات را شناسایی کرده و از انتشار آنها جلوگیری کنند و یا با اقدام به موقع از از اثرات منفی آنها بکاهند. اما یکی دیگر از مهم‌ترین شاخصه‌ها یا کاربرد سواد رسانه زمانی ظهور می‌کند که مسئولان باید تصمیماتی را بر اساس اطلاعات رسانه‌ای اتخاذ کنند. در چنین شرایطی بازخوردها و تحلیل‌های دقیق و آگاهانه از اطلاعات و اخبار می‌تواند به اتخاذ تصمیمات منطقی، عاقلانه و منسجم‌تر منجر شود. به دیگر زبان آگاهی از تکنیک‌های رسانه‌ای و نحوه تأثیر گذاری آنها بر روی مخاطبان، این امکان را به متولیان و تصمیم سازان می‌دهد که در برابر اقدامات منفی نظیر تلاش‌های مافیا با راه اندازی هجمه‌ها یا پروپاگاندای سیاسی، اقتصادی، مذهبی، فرهنگی و مواردی از این دست، منسجم‌تر و آگاهانه‌تر عمل کنند. ارتقاء ارتباطات عمومی، توانمندسازی در برابر نفوذ، افزایش قدرت تحلیل اجتماعی و فرهنگی، پرهیز از رسانه هراسی، تعامل بیشتر با خبرنگاران رسمی، تقویت جایگاه روابط عمومی در سازمان‌ها را می‌توان از دیگر اثرات مثبت سواد رسانه‌ای در میان مسئولان قلمداد کرد. در مجموع آموزش سواد رسانه‌ای برای مسئولان نه تنها به بهبود کیفیت تصمیم‌گیری و ارتباطات آنها کمک می‌کند، بلکه در نهایت منجر به ارتقاء سطح آگاهی عمومی و تقویت جامعه می‌شود. این سرمایه‌گذاری بر روی آموزش سواد رسانه‌ای، به عنوان یک نیاز ضروری در دنیای امروز، می‌تواند تأثیرات مثبت و درازمدتی را به همراه داشته باشد.