ستاره صبح، فائزه صدر: آنچه با عنوان نسل زد می‌شناسیم، تفاوت بسیاری با ارزش‌ها و هویت ملی و دینی والدین خود دارند. اگر چه شکاف نسلی در این تفاوت تأثیر گذار است اما نمی‌توان در این بحران از سهم مدارس چشم پوشی کرد. ضعف‌های نظام آموزش و پرورش، تضعیف تدریجی مدارس دولتی و عدم دسترسی دانش‌آموزان به آموزش با کیفیت از جمله عواملی است که در تعمیق شکاف نسلی و چالش‌های تربیتی تأثیر گذار بودند. با در نظر گرفتن مسئولیت سنگین وزارت آموزش و پرورش نقش وزیر در این مجموعه قابل بررسی است. ستاره صبح در گفت‌وگو با دو کارشناس به بررسی گزینه پیشنهادی رئیس‌جمهور برای وزارت آموزش و پرورش پرداخته که در ادامه می‌خوانید:

فرج کمیجانی، کارشناس آموزش و پرورش در رابطه با گزینه پیشنهادی رئیس‌جمهور برای تصدی وزارت آموزش و پرورش گفت: علیرضا کاظمی یکی از نیروهای قدیمی آموزش و پرورش است که از کف این مجموعه، پله پله بالا آمده و امروز به عنوان وزیر پیشنهادی رئیس‌جمهور معرفی می‌شود.
وی افزود: آقای کاظمی از تدریس شروع کرده و به سرپرستی آموزش و پرورش رسیده است. در سوابق ایشان مدیریت مدرسه، معاونت و ریاست اداره آموزش و پرورش دیده می‌شود. کاظمی پس از معاونت مدیر کل آموزش و پرورش و سپس رسیدن به سمت مدیر کلی، مدتی سرپرست وزارت آموزش و پرورش بود.
کمیجانی گفت: این رزومه مناسبترین کارنامه کاری برای وزیر آموزش و پرورش است. وزرای سابق در دولت آقای رئیسی که مجلس به آن‌ها رأی اعتماد داده بود، چنین کارنامه‌ای نداشتند. ایشان نیروی خوبی است و تجربه کلانی دارد و می‌تواند منشأ اثر باشد به این شرط که دست اش در آموزش و پرورش باز گذاشته شود.
فرج کمیجانی در ارتباط با انتقاداتی که نسبت به سابقه علیرضا کاظمی در ستاد مبارزه با مواد مخدر ایراد شده گفت: آقای کاظمی بعد از استقرار دولت ابراهیم رئیسی از آموزش و پرورش حذف شد. ایشان یک سال در ستاد مبارزه با مواد مخدر به عنوان قائم مقام کار کرد. این کار نیز بی ارتباط با آموزش و پرورش نبود. وقتی علیرضا کاظمی به عنوان معاونت پرورشی کار می‌کرد، وزارت قراردادی با ستاد مبارزه با مواد مخدر داشت.
این کارشناس آموزش و پرورش در ادامه افزود: ایشان در ارتباط با آن قرارداد عملکرد خوبی نشان داده و در زمینه جلوگیری از اعتیاد دانش‌آموزان توفیقاتی کسب کرده بود از این رو مجموعه از وی استقبال کرد و علیرضا کاظمی، یک سال قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر بود. این تجربه مضاعف را باید به فال نیک گرفت. حضور ایشان در ستاد مبارزه با مواد مخدر نباید به وسیله‌ای برای تخریب آقای کاظمی تبدیل شود.
فرج کمیجانی در پایان سخنان خود در ارتباط با خط سیاسی گزینه وزارت آموزش و پرورش گفت: علیرضا کاظمی را نمی‌توان اصلاح‌طلب شناسنامه دار و تشکیلاتی دانست ولی منتصب به جبهه اصلاحات بود و وقتی این گروه بر سر کار می‌آمدند ایشان هم مسئولیت می‌گرفت و در دوره دیگر روسای جمهور به حاشیه می‌رفت یا حذف می‌شد.

کاظم اکرمی، وزیر پیشین آموزش و پرورش در دولت سازندگی در ارتباط با علیرضا کاظمی گفت: در روزهایی که بحث انتخاب وزرا داغ بود از من نیز سؤال شد و من 12 معیار برای انتخاب وزیر آموزش و پرورش تنظیم کرده و به دست کسانی دادم که در این زمینه با آقای رئیس‌جمهور کار می‌کردند.
وی افزود: متأسفانه امروز متوجه شدم حتی یکی از آن موارد مورد توجه واقع نشده است! یکی از آن موارد توجه به این نکته بود که بدنه وزارت آموزش و پرورش و معلمین این مجموعه دوست دارند کسی انتخاب شود که از خودشان باشد.
اکرمی گفت: از خودشان بودن به معنی رفت و برگشت داشتن بین آموزش و پرورش نیست. این گزینه باید از معلمین انتخاب شود، معلمینی که تمام رنج‌های معیشتی این شغل را چشیده باشند. من از آقای کاظمی چیز زیادی نمی‌دانم ولی ایشان معمولاً در تمام سمت‌هایی که داشته در بدنه مدیریتی آموزش و پرورش بوده و از جمله کسانی بود که برای معلمین تصمیم می‌گرفتند.
اکرمی تاکید کرد: تعلیم و تربیت باید با توجه به الزامات عصر خود شناخته شود. معلمی که نوجوانان و جوانان امروز را می‌شناسد می‌داند که چه باید کرد. ای کاش حداقل معاونین وزیر آموزش و پرورش از معلمین و جوانتر‌ها انتخاب شوند. همه چیز تغییر کرده است. یکی از دلایلی که با نسل جدید مشکل داریم عدم شناخت درست آن‌هاست.
وزیر پیشین آموزش و پرورش گفت: آموزش و پرورش تأثیر گذار ترین وزارت خانه دولت است. سال‌ها است که وزرای این مجموعه با چفیه دور گردن و شعار بر سر کار می‌آیند، اما وضعیت نسل جوان ما بدتر می‌شود. بدنه وزارت خانه معلمین و دانش‌آموزان هستند. افراد با کسی که از جنس آن‌ها نیست همراهی نمی‌کنند.
وزیر پیشین آموزش و پرورش در پایان سخنان خود گفت: وقتی مشکل بزرگ است، آدمی که برای حل این مشکل انتخاب می‌شود هم باید بزرگ باشد. وزارت آموزش و پرورش سال‌ها است که مدیران توانمند ندارد. در مورد این وزارت خانه باید آینده کشور را در نظر گرفت و به دنبال مدیران بله قربان گو نبود. در این وزارت خانه نباید نگاه‌های سیاسی در انتخاب مدیران نقش داشته باشد. توانمندی و صلاحیت مدیریتی در اولویت است.