طولی نکشید که دیگر اقشار مردم به دانشجویان پیوستند. روز گذشته معترضان کار را تمام کردند. مشابه 22 ببهمن 57 کاخ نخست‌وزیری را به اشغال خود درآوردند. شیخ حسینا آنقدر ترسیده بود که حتی فرصت نکرد استعفانامه اش را از رادیو تلویزیون بخواند و با یک هلیکوپتر به هند فرار کرد. گفتنی است در سال 1971 یعنی 53 سال پیش بنگلادش از پاکستان جدا شد و استقلا پیدا کرد. رهبر این استقلال پدر شیخ حسینا بود. معنرضان به دلیل فقر و گرسنگی و تبعیضی که از دختر بنیان‌گذار بنگلادش دیده بودند روز گذشته مجسمه پدرش را به زیر کشیدند.
درگیری میان معترضان و دولت بنگلادش، به استعفای نخست‌وزیر بنگلادش انجامید، وی با تروریست خواندن تظاهرکنندگان به آشفتگی افزود و با یک بالگرد فرار کرد حتی او فرصت خواندن استعفایش را پیدا نکرد. مردم به کاخ نخست‌وزیری یورش برده و شیخ حسینا را وادار به فرار کردند. نخست‌وزیر بنگلادش پس از اوج گرفتن اعتراضات در پی کشه شدن ده‌ها معترض داکا را به سمت هند یا جای دیگر ترک کرد. رسانه‌های هندی گزارش دادند که بالگرد حامل «شیخ حسینا» نخست‌وزیر مستعفی بنگلادش که داکا را ترک کرده بود، در فرودگاه نظامی قاضی‌آباد این کشور به زمین نشست و احتمالا او پس از حضور در هند به انگلیس یا آمریکا خواهد رفت.
اشغال کاخ نخست‌وزیری صدها هزار معترض که خواستار استعفای حسینا بودند، با سرپیچی از مقررات منع آمد و شد، در خیابان‌های پایتخت راهپیمایی کردند و وارد کاخ نخست‌وزیری شدند. به گفته خبرنگاران خبرگزاری فرانسه، سربازان و پلیس با خودروهای زرهی در داکا مسیرهای رسیدن به دفتر حسینا را با سیم خاردار مسدود کردند، اما جمعیت زیادی خیابان‌ها را درنوردیده و موانع را از بین بردند. آنچه در داکا اتفاق افتاد تکرار وقایع روزهای 21 و 22 بهمن 57 در ایران است که مردم از حکومت نظامی سرپیچی کردند و به مراکز دولتی و کاخ‌ها حمله بردند. نمونه تاریخی دیگر فرار تزارها با لباس زیر و پای برهنه در انقلاب اکتبر 1917 روسیه است. تزارها از ترس مردم که قصد ورود به کاخ داشتند فرصت پیدا نمی‌کردند تا لباس و کفش بپوشند. فرار را بر قرار ترجیح دادند. خانم حسینا در داکا نیز قصد داشت استعفایش را بخواند اما از ترس فرصت پیدا نکرد و از کشور گریخت.
معترضان در خیابان با وجود قطع اینترنت موبایل توسط دولت در سراسر بنگلادش، صدها هزار معترض با فراخوانی برای راهپیمایی به سمت اقامتگاه رسمی نخست‌وزیر در پایتخت، روز گذشته به خیابان آمدند. پلیس راه‌های اصلی شهر را مسدود کرد اما دانشجویان که پیشتاز اعتراض بودند از سد امنیتی عبور کردند و خود را به کاخ رساندند.
300 کشته اعتراضات از ماه گذشته تا روز گذشته بر اساس آمار رسمی به کشته شدن نزدیک به ۳۰۰ نفر منجر شده است، با این حال نشریه تایم به نقل از منابع دیپلماتیک نوشته است تعداد کشته‌ها می‌تواند بیش از هزار نفر باشد، دولت بنگلادش در سراسر کشور منع آمد و شد اعمال کرد ولی موفق نشد. کلیه خدمات اینترنتی در دومین اقتصاد بزرگ آسیای جنوبی با جمعیت ۱۷۰ میلیون نفری قطع شده بود.
دستگیری دانشجویان پس از برقراری مختصر نظم، پلیس هزاران دانشجو و فعالان مخالف را دستگیر کرد اما اتصال مجدد اینترنت به بارگذاری سیل فیلم‌های تلفن همراه از ضرب و شتم و قتل در رسانه‌های اجتماعی منجر شد. یونیسف، کشته شدن دست‌کم ۳۷ کودک را در جریان تظاهرات تأیید می‌کند که این موضوع خشم عمومی را برانگیخته است. جامعه بنگلادش شاهد ناپدید شدن‌های پنهانی است، دولت شیخ حسینا به دست داشتن در تقریباً دوهزار و ۵۰۰ مورد قتل در فاصله سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۲ متهم است. ارتش مقابل موج اعتراض سرانجام به مردم پیوست و دولت موقت تشکیل شد. مهم‌تر اینکه معترضان مجسمه پدر نخست‌وزیر و بنیان‌گذار بنگلادش و استقلال این کشور را از پاکستان نیز به زیر کشیدند.