انتخابات یکی از فرایندهای مهم اجتماعی در همه جوامع محسوب می‌شود که در بسیاری از مقولات متعدد اجتماعی تأثیر گذار است. بی تردید در میان همه فرایندها و مناسبت‌های اجتماعی، انتخابات از اهمیت و جایگاه خاصی برخوردار است چرا که این مقوله، صرفاً یک فرایند یک وجهی سیاسی نیست و دارای ابعاد و لایه‌های متعددی است. بدون شک لایه‌های گسترده انتخابات در حال و آینده نظام و حاکمیت تأثیر مستقیم دارد و هر بخش از این فرایند نیازمند تحلیل، مداقه و بررسی‌های دقیق از مناظر مختلف است.
صرف نظر از تعبیر و مفهوم سایر لایه‌های باز فرایند انتخابات، حضور و حتی حضور مردم در صحنه نیز دارای معانی و تعابیر گوناگونی است. به عنوان مثال از منظر اقتصادی و بر اساس متغیرهای علم اقتصاد، می‌توان ادعا کرد که جمع کثیری از 40 درصد شرکت کننده خواستار تحول در اوضاع اقتصادی و معیشتی هستند و در سوی دیگر بخشی کثیری از 60 درصد واجد شرایط دیگر در اعتراض به وضع اقتصادی موجود از حضور در پای صندوق امتناع ورزیدند!
نتایج تحقیقات متعدد در این زمینه نشان می‌دهد نرخ‌های تورم و بیکاری بر مقدار مشارکت مردم در انتخابات اثر منفی شدیدی بر جای می‌گذارد، در حالی که افزایش سطح سواد و درآمد سرانه هر استان موجب افزایش مشارکت مردم در انتخابات می‌شود.
بنابراین کارشناسان و تحلیلگران اقتصادی نامزدهای انتخاباتی باید توجه داشته باشند ارائه طرح‌ها و برنامه‌های پیشنهادی اقتصادی، علاوه بر نقش پررنگ در تضمین پر بار شدن یا خالی شدن سبد انتخاباتی، یک عامل تعیین کننده در حضور یا عدم حضور مردم در پای صندوق‌های رأی نیز خواهد بود.
در همین راستا با وجود روندها و راهکارهای متعدد درمانی در مقوله اقتصاد، بسیاری از کارشناسان جراحی اقتصادی را به عنوان اولین و دم دستی‌ترین راهکار در راستای توسعه و تحول در اقتصاد کشور مطرح ساخته و می‌سازند. در حالی که در عمل در طول سال‌های اخیر جراحی اقتصادی گشایشی در اوضاع اقتصادی مردم حاصل نکرده است. در حال حاضر نیز فرضیه افزایش نرخ بنزین تا 25 هزار تومان، به عنوان یک راهکار فوری و شوک اقتصادی، نگرانی‌های گسترده‌ای را برای مردم به وجود آورده است.
بدون تعارف اقتصادی که در طی چند دهه به صورتی نامتوازن و سرطانی دچار بیماری‌های متعددی شده است تا جایی که عده‌ای برای سیر کردن شکم باید در سطل‌های زباله سیر کنند و جمعی دیگر در خرج کردن ثروت‌های بادآورده و یک شبه با چالش مواجه هستند، با جراحی فوری و افزایش قیمت حامل‌های انرژی نه تنها بهبود نمی‌یابد، بلکه دچار عوارض پس از عمل جراحی نیز خواهد شد.
در حقیقت اقتصادی که در طول سالیان دچار معضلات عدیده و مزمن شده است، باید با شیب ملایم و برنامه‌های پیوسته به مسیر اصلی بازگردد و شوک درمانی در هر مقوله و مبحث، چاره کار نیست و عوارض جبران ناپذیری همراه خواهد داشت که اغنیا را پولدارتر و فقرا را فقیرتر خواهد کرد. امید است کارشناسان و مشاوران اقتصادی نامزدهای انتخاباتی تبعات و اثرات پیشنهادهای اقتصادی مطرح شده در برنامه‌های نامزدهای خود را در نظر بگیرند و آینده کشور و نظام را با طرح‌های ضربتی و آسیب زا دچار چالش و بحران نسازند.