در زمانه‌ای که هوش مصنوعی فراگیر شده است، باید برای نحوه ارائه اطلاعات درست میراث فرهنگی و میراث معنوی کشورمان در پلتفرم‌ها چاره‌ای بیندیشیم. در صورت غفلت ماشین‌های جست‌وجوی هوش مصنوعی اطلاعات غلط و داده‌های غرض ورزانه بیگانگان درباره مرزهای هویتی و ارزش‌های فرهنگی ما را به مخاطبان ایرانی و حتی جهانی ارائه می‌کنند.
در حالی که اصل داده‌ها در کشور مرجع و در کتابخانه‌ها و مراکز پژوهش قرار دارد و منبع موثقی برای ارائه اطلاعات درست و در نهایت فرهنگ کشور است. بارگذاری اطلاعات درست نیز نیازمند مدیریت خاص زیر نظر دانشمندان حوزه میراث فرهنگی است تا آگاهانه و بر اساس خرد و بینشی گسترده مرزهای نیرومند جغرافیایی و فرهنگی کشور را پاس بداریم و به ویژه برای مخاطبان خارجی تعیین کنیم. هشیاری و تصمیم سازی سریع بر مبنای عرضه داده های درست به هوش مصنوعی لازمه مدیریت فعلی میراث فرهنگی به ویژه میراث معنوی کشور است.
به هر حال هوش مصنوعی آمده است و چشم انداز آن برای کشورهای در حال توسعه مبهم و ترسناک است. ما نمی‌توانیم از آن فرار کنیم بلکه باید این تهدید را به فرصت تبدیل کنیم.