آلیا لوسوگرو

19 دسامبر 2023

تارنمای کامون دریمز

برگردان علی اصغر شهدی

[email protected]

پس از یک سال دیگر که گرفتار بلایای آب و هوایی و جنگ شدیم، واضح است که نمی‌توانیم به سرمایه‌گذاری روی نظامی‌گری ادامه دهیم و  سیاره خود را نادیده بگیریم.

رهبران جهان به تازگی مجمع بین المللی آب و هوائی در سال 1402 ( 2023،) کاپ 28 که در دبی برگزار شد را به پایان رساندند.

این مجمع در 9 آذر ( 30 نوامبر) با شرمساری برای کشور میزبان، امارات متحده عربی، آغاز شد، زمانی که رئیس مجمع - که شرکت نفت دولتی امارات را نیز رهبری می کند -  از این جایگاه برای پیشبرد مخفیانه معاملات سوخت های فسیلی استفاده می کرد.

اما، واشنگتن نیز دلیلی برای شرمندگی داشت.

به هر حال، ایالات متحده بیش از هر کشور دیگری مسئول انتشار سوخت های فسیلی است. و ما منابع بیشتر و بیشتری را صرف بخش بزرگی از این مشکل یعنی پنتاگون می کنیم. وزارت دفاع همچنان پرمصرف ترین نهاد کربن در جهان و مسئول انتشار سالانه بیشترین آلاینده نسبت به بسیاری از کشورها است.

امسال، آمریکایی‌ها دمای رکورد شکن و ده‌ها فاجعه اقلیمی میلیارد دلاری از جمله سیل، آتش‌سوزی، طوفان‌های زمستانی و گردبادها را تجربه کرده‌اند. مردم آمریکا سزاوار سلامت و امنیت هستند - اما پول بیشتری به نطامی گری اختصاص می یابد موضوعی که در برابر این تضمبن قرار میگیرد

بودجه نظامی ایالات متحده همچنان بیشتر از مجموع بودجه نظامی 10 کشور بعد از خود می باشد. اگرچه پنتاگون اخیراً شانه از زیر بار ششمین ممیزی متوالی خالی کرد، کنگره به تازگی یک لایحه عظیم 886 میلیارد دلاری هزینه های نظامی را تصویب کرد.

علاوه بر آن بودجه هنگفت پنتاگون، کاخ سفید خواستار 106 میلیارد دلار اضافی برای کمک های نظامی به اسرائیل و اوکراین و کشورهای اطراف چین - جایی که هیچ جنگی در جریان نیست شده است.

یکی از محققین دانشگاه کلمبیا تخمین می زند که  کشورهای حاضردر کاپ28 قرار است یک صندوق جهانی کمک به موضوع آب و هوا با اندوخته 106 میلیارد دلار برای کمک به کشورهای فقیرتر در نظر بگیرند. این عدد  دقیقاً همان رقمی است که ایالات متحده در غرامت های اقلیمی به سایر کشورها برای تمام آن انتشار گازهای تاریخی بدهکار است.

در مقابل، رئیس جمهور جو بایدن متعهد فقط به 1 میلیارد دلار برای کمک به آب و هوای جهانی شده است - ده برابر کمتر از یک تعهد قبلی که در سال 1400 ( 2021) انجام داد.

بسیاری هنوز هم سیاست‌های آینده آب و هوایی بایدن، از جمله سرمایه‌گذاری‌های تاریخی آب و هوایی که به عنوان بخشی از قانون کاهش تورم انجام شده است را تحسین می‌کنند. با این حال، این تلاش ها هنوز از آنچه لازم است، بسیار کمتر می باشد.

ما نیاز داریم تا بیشتر منابع قابل توجه خود را از کربن پنتاگون دور کرده و به سمت تلاش های جدی برای توقف افزایش دما و تثبیت مناطق در معرض خطر فاجعه آب و هوایی قرار دهیم. این امر جهان و ایالات متحده را بسیار امن تر می کند.

حتی کاستن 100 میلیارد دلاری از بودجه پنتاگون جهت سرمایه گزاری در انرژی خورشیدی برای خانوارهای آمریکائی  متحول کننده خواهد بود.

وقتی صحبت از این می شود که چه چیزی ما را ایمن می کند، باید به وضعیت سیاره خود برای نسل های آینده نگاه کنیم. پس از یک سال دیگر که گرفتار بلایای آب و هوایی و جنگ شدیم، واضح است که نمی‌توانیم به سرمایه‌گذاری روی نظامی‌گری ادامه دهیم و سیاره خود را نادیده بگیریم.

همانطور که رهبران درباره چگونگی کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در سراسر جهان مذاکره می کنند، آنها باید به طور انتقادی به مؤسسات منتشر کننده کربن خود نگاه کنند. و اگر دولت بایدن در مورد به جا گذاشتن یک میراث مثبت اقلیمی جدی است، باید از پنتاگون شروع کند.