به نظر شما سفر رئیسی به ریاض از جنبه تحولات منطقه قابل‌بررسی است یا روابط دوجانبه تهران-ریاض؟ سفر رئیسی به ریاض با هدف شرکت در اجلاس عربی و اسلامی بوده است. اجلاسی که سران کشورهای اسلامی در کنار اتحادیه عرب برای مسائل غزه تشکیل جلسه می دهند. سفر رئیسی در راستای سفرهای دوجانبه بین دو کشور نیست. ممکن است در کنار آن ملاقات‌های دوجانبه هم صورت گیرد اما هدف سفر شرکت در یک اجلاس منطقه‌ای بوده است.
به نظر شما عربستان به دنبال گسترش روابط با ایران است؟ ریاض با توجه به شرایطی که دارد هم به دنبال گسترش روابط با تهران است هم سیاست‌های خود در منطقه را دنبال می کند. برخی از این سیاست‌ها با مواضع جمهوری اسلامی در تضاد است. اما عربستان تلاش می‌کند در مسائلی مانند یمن به یک راهکار برای ایجاد آرامش دست یابد. عادی‌سازی روابط با اسرائیل هم یکی دیگر از پاشنه‌های آشیل روابط دو کشور است که در شرایط فعلی با توجه به جنگ غزه به‌نوعی به حالت تعلیق درآمده است. تا مادامی‌که آتش‌بس اتفاق نیفتاده و جنگ پایان نگیرد پروژه عادی‌سازی روابط با بن‌بست روبه‌روست.
با توجه به اختلاف نظری که بین ایران و اعراب بر سر راه‌حل دو کشوری وجود دارد آیا چشم‌انداز مثبتی برای خروجی راهکار عملی در نشست ریاض وجود دارد یا خیر؟ کشورهای سازمان کنفرانس اسلامی و اتحادیه عرب موضع مشخصی دارند که راه‌حل دو کشوری در کنار تعیین مرزها بر اساس توافق 1967 است اما موضع ایران متفاوت است و بعید به نظر می‌رسد موردتوجه کشوری قرار گیرد.برگزاری رفراندوم راهکار قابل اجرا در مناقشه فلسطین نیست. نظر شما درباره چفیه فلسطینی سید ابراهیم رئیسی در سفر به ریاض چیست؟ این چفیه نمادی برای اعلام همبستگی با مردم فلسطین است. اعراب چیز بیشتری از این موضوع دریافت نمی‌کنند. نمی‌توان این موضوع را دلیلی بر تنش بین روابط دوجانبه خواند. چالش‌ها بین روابط تهران-ریاض مسائل عمیقی است که حل و فصل آن زمان می‌برد و رعایت منافع دو کشور در آن مهم است.
با توجه به تلاش‌های آقایان خاتمی و هاشمی رفسنجانی برای برقراری روابط ایران با عربستان علت اختلافات 11 ساله ایران با عربستان را در چه مسائلی می‌دانید؟ بعد از مسائلی مثل جنگ یمن، کشتار در منا و حمله به کنسولگری و سفارت عربستان در ایران روابط دو کشور قطع شد.اسفند ماه سال گذشته با میانجیگری چین و برقراری مجدد روابط امکان سفر رئیس‌جمهور به عربستان فراهم شد. چنین سفرهایی باعث می‌شود دو طرف در سایر زمینه‌های امنیتی،سیاسی و یا اقتصادی بتوانند با یکدیگر گفتگو کنند و به نتیجه مشترک برسند و روابط را مدیریت کنند.