سیدحسن قاضی‌زاده هاشمی، وزیر پیشین بهداشت در واکنش به حمله صداوسیما در یک برنامه پیرامون حواشی اخیر نوشت: مایه تاسف است دستگاهی که وظیفه‌‎اش فرهنگ سازی برا

وی در این باره نوشت: به نام پروردگار مهربان، که حق است، بر هر عملی قادر و آگاه به پنهان و آشکار انسان‌هاست و با وجود توانایی و قدرت غالبش بر تمام هستی، هیچ‌گاه بندگانش را در دوران حیات قضاوت نکرده و نمی‎کند، و پیامبرانش همه انسانها را به رحمت بی منتهای الهی در دو دنیا بشارت داده‌‎اند.

و امان از شرّ بندگان غافلی که بدون خوف از قضاوت باری‎تعالی در روز حساب، و همچنین وجدان عمومی و دادگاه قضاوت مردم؛ لب به سخنان ناحق، آنهم در سطح عمومی می‎گشایند، و از جایگاهی که روزی قرار بود دانشگاه اخلاق و محل آموزش و تربیت انسان‎های پاک و فرهیخته باشد؛ بی‌پروا تهمت می زنند، مسخره می کنند و دروغ می گویند.

پس از دیدن بخشی از یک برنامه صداوسیما (برنامه سلام تهران. امروز چهارشنبه ۸ شهریور ۱۴۰۲. شبکه پنج. که کلیپ آن را در این پست مشاهده می فرمایید)، رسانه‌‌ای که عنوان «ملّی» را یدک می‎کشد؛ این پرسش در ذهنم جای گرفت که واقعا من باید از وزیر کانادایی شکایت کنم یا از صداوسیمای کشورم!!!

مایه تاسف است دستگاهی که وظیفه‌‎اش فرهنگ سازی برای تربیت انسان‌‌های خداجو، نیک اندیش و درست کردار است؛ این چنین یکطرفه و سخیف و زشت و بی‌شرمانه، به رواج دروغ، تمسخر، تهمت و نسبتِ ناحق بپردازد. آن هم در شرایطی که روز پیش از پخش این برنامه، اینجانب با صداقت و صراحت مصاحبه کرده و برای اطلاع مردم عزیزمان پاسخ تمام موارد بازگو شده از سوی وزیر کانادایی و ابهامات احتمالی پیش آمده را داده بودم.

آیا باور پذیر است که مدیران و برنامه سازان صدا و سیما آنقدر غیر حرفه ای و از پیگیری روند اخبار پرت باشند که پاسخ من که در رسانه های رسمی و مجازی منتشر شده را ندیده باشند؟! آنجا که بر اعلام شکایت از وزیر کانادایی و اینکه همه اعضای خانواده تا نوه های من متولد خاک پاکِ ایران هستند و هرگز در کانادا یا هر جایی خارج از کشور تابعیت یا اقامت یا اشتغال نداشته و ندارند؛ تاکید کرده بودم.

صدا و سیما اگر قداستی برای حقیقت، ارزشی برای افکار عمومی و حرمتی برای آبروی اشخاص قائل بود؛ آیا اینگونه افسار اخلاق اسلامی و حتی حرفه ای را می گسست و در زمین برخی چهره های شناخته شده و بازیگران سیاسیِ مخالف تمامیت ارضی ایران، بازی‌ و سناریوی آنها را در برای افکار عمومی داخل کشور تکمیل می کرد؟؟

من متعلق به این خاکم. جوانی ام را در دفاع از مرزهای این سرزمین و ناموس ایرانیان گذاشته ام و به آن افتخار می کنم. نزدیک شش سال آنچه در توانم بود را برای سلامت هموطنانم انجام دادم و روزی که دیدم امکان این خدمتگزاری، به شکل شایسته را ندارم، کناره گیری کردم. صدا و سیما نخواست ببیند که من گفته بودم به زندگی در وطن، در کنار مردم و خدمتگزار آنها بودن افتخار می کنم و آن را به هیچ چیز دیگری عوض نمی کنم. برای من و امثال من اگر قصد مهاجرت داشتم، بهترین دانشگاهها و بیمارستانهای جهان از ده‌ها سال پیش فرصت را فراهم کرده بودند. اما با افتخار کنار مردمم مانده ام. دریغ که آنچه حتی در بیانیه وزیر کانادایی هم نبود را صدا و سیما دید! و با چاشنی لودگی و حق به جانبی، از مهاجرت و اشتغال و پیوستن من به غارتگرانِ بیت المال گفت ... و خنده دارتر اینکه وزیر کانادایی را تقدیر کرد که نگذاشته من چنین کنم و آنجا بمانم!!

امروز هم نمی‎خواهم این صداوسیما و مسئولانش را خطاب قرار دهم و تنها دعا می‎کنم بین برخی افراد این رسانه و بیگانگان، برای تخریب کسانی که می‌پندارند با آن‌ها همسو نیستند، هماهنگی ای وجود نداشته باشد. در مورد این اقدام صدا و سیما؛ قضاوت را در این جهان به مردم عزیز کشورم می‎سپارم و در دنیای دیگر به پروردگار قادر متعال و دانای کل.