یکی از شعار های اصلی نمایندگان مجلس یازدهم شعار شفافیت بود چون می دانستند که مردم می خواهند نمایندگانشان در اتاق های شیشه ای باشند و اعمال و رفتار نماینده را رصد کنند.
وقتی فردی از مردم منطقه اش رای گرفته تا نماینده آنها در مجلس باشد توقع به جا و منطقی است که رای او در مجلس برای موکلینش باید معلوم باشد.
جایگاه نمایندگی مجلس با نیک و بد اش با مسئولیت ها و مزایایی که دارد از طرف مردم به فرد داده شده است پس مردم حق دارند بدانند نماینده در این موقعیت از چه مزایایی منتفع می شود؟ چقدر حقوق می گیرد؟ چه امتیازاتی به نماینده تعلق گرفته است؟ و کلا نماینده مجلس در تهران یا دیگر شهرها چه کارهایی برای مردم انجام می دهد؟
وقتی نماینده مجلس از مردم مجوز گرفته و وارد مجلس شده، دیگر پاسخ به این سوالات داده شخصی نیست که پنهان کاری کنند یا با افشای حقایق علیه افشا کننده اعلام جرم کنند!
جایگاه نمایندگی مجلس باید ویترینی شفاف باشد. اگر حقوق نماینده بر اساس کار او و براساس خدمات اش رقمی منطقی است، انتشار فیش حقوقی نمایندگان نباید چالش برانگیز باشد. به عقیده نگارنده نمایندگان باید خود داوطلبانه فیش حقوقیشان را منتشر کنند. اعتراض از این رو است که شفافیت وجود ندارد.
وقتی رهبر گفته اند مجلس انقلابی باشد و نمایندگان با شعار های تند انقلابی و ادعای انقلابی گری وارد مجلس شده اند، خود به خود توقع ها از مجلس یازدهم بالا رفت ولی آنچه امروز می بینیم نسبتی با توقعات ندارد.
مردم درحالیکه تحت فشار اقتصادی قرار دارند، باید با دیدن تلاش بالا در خدمتگذاری و ساده زیستی نماینده آرامش بگیرند ولی ماجرا عکس است و مردم حس می کنند نمایندگان مجلس و مسئولین طعم مشکلات را در زندگی شخصی خود نمی چشد.
شفافیت قانونی امروز به سوت زدن تبدیل شده و نمایندگان مجلس به جای عمل به وعده های خود و تصویب و اجرای قانون شفافیت برای هم سوت می زنند! یک گروه علیه دیگری از ماجرای تحویل پژو پارس و دنا پلاس رونمایی می کند، ماجرای ودیعه های مسکن را رو می کنند. سیسمونی گیت رسانه ای می شود، یک نفر از همین مجلس از تحویل خودروهای شاسی بلند به گروهی از نمایندگان مجلس می گوید و حالا فیش حقوقی 100 میلیون تومانی مالک شریعتی هم منتشر می کنند!
این در شان مجلسی نیست که قرار بود عصاره فضائل ملت باشد! باید به مجلسی ها تذکر داد. نماینده مجلس باید طوری رفتار کند که گویی جمهوری اسلامی یعنی او. امام فرمود که مجلس در راس امور است اما گویی برخی از نمایندگان گمان می کنند گفته شده نماینده در راس امور است زیرا اصرار دارند از تمام منافع و مزایا استفاده کنند!
این بحث جدا از بررسی عملکرد نمایندگان است که آن موضوع در جای خود جای بحث و گفت و گو دارد.نتیجه هم در انتخابات آینده در رای و مشارکت مردم نشان خواهد داد. شان مجلس به عنوان قانون گذار و ناظر بر اجرای صحیح قانون شان بالایی است. وزن مردم سالاری دینی و دموکراسی بر دوش مجلس است. مردم از مجلس توقع دارند که قوانینی عدالت طلبانه وضع کند و مانع فساد شود. اگر بنا باشد مجلس تنها در حیطه کسب موقعیت های سیاسب، جناحی و اقتصادی فعالیت کند جامعه انگیزه ای برای رای دادن به نمایندگان نخواهند داشت. قرار نبود مجلس برای نمایندگان خودش سوت بزند.