مصوبه پارلمان اروپایی هنوز در شورای اروپا تصویب نشده است. شورای سران کشور های عضو اتحادیه اروپا بالاترین مرجع است و پیش از آن کمیسیون اروپا که متشکل از وزرای امور خارجه کشور ها قرار است مصوبه پارلمان اروپا را بررسی کند.
رای علیه ایران در پارلمان اروپا جاری شده است. مصوبه پارلمان اروپا جنبه ای هشدار دهنده دارد و مثل مهلت دیگری برای رفع سوء تفاهم ها و مشکلات با ایران است.
اروپا خواهان بیان این مطلب است که افکار عمومی مردم اش، که پارلمان نمایندگی آن را بر عهده دارد، نظر ناخوشایندی نسبت به سیاست های جمهوری اسلامی دارند.
البته این هشدار صرفا جنبه ای تبلیغاتی ندارد و وجه جدی و اجرای آن نیز در ادامه ممکن است بروز و ظهور کند. همانطور که در مورد تروریست شناخته شدن سپاه پاسداران، آمریکا پیش از اروپا اقدام کرد و این مساله را اعلام و اعمال کرد.
مرحله بعد تصمیم شورای وزیران یعنی کمیسیون اروپا است و سپس شورای اتحادیه تصمیم گیرنده خواهد بود. همه چیز به این مراحل بستگی دارد که امشب تکلیف آن مشخص خواهد شد.
اما در مقابل، در داخل کشور شاهد ادبیات تند گروه هایی هستیم که نگارنده شخصا با ادبیات آنان نسبتی ندارد و با این بیانات احساس بیگانگی می کند. زیرا ما در دنیا نیازمند احترام متقابل هستیم. باید با دیگران رفتاری معقول داشته باشیم. ادبیات تند، خشم و واکنش بدون آینده نگری؛ نباید مبنای رفتار ها در سیاست خارجی قرار بگیرد.
ادبیات تند در بین برخی از تحلیلگران و مسئولین به معنی نادیده گرفتن خطری است که کشور را تهدید می کند، که این درست نیست.
ایران در عرصه بین الملل برای درگیر شدن در تقابل ها منافعی ندارد. مسائل دیگران، مسائلی داخلی در حیطه آن ها است. ایران می تواند همچون بسیاری از کشور های دنیا با حمایت و بیانیه هایی که صادر می شود دلسوزی یا سایر واکنش های خود را به گوش جهان برساند.
نگارنده می داند که غرب شاید مواضع تندی در سر داشته باشد ولی مقامات غربی در به کاربردن واژه ها و در رفتار های خود مسائل بسیاری از جمله منافع دولت های خود را مد نظر قرار می دهند، به همین دلیل رعایت اصول دیپلماتیک در گفتار و رفتار آنها مشهود است.
مشکل ما این است که از آغاز ماجراهای هسته ای، مقررات ام پی تی را زیر پا گذاشتیم و کار را به جایی رساندیم که پرونده ایران به شورای امنیت رفت و شش بار توسط این شورا محکوم شدیم.
افکار عمومی دنیا بر خلاف خواسته عده ای، مبرا بودن ما از هر خطایی را نپذیرفته و نخواهد پذیرفت. جهان مصوبه شورای امنیت سازمان ملل را به عنوان تجسم تصمیم جمعی در فضای بین الملل مورد توجه قرار می دهد و بر مبنای آن اقدام می کند.
شاید برخی از گروه های تندرو انزاوای ایران را به نفع خود ارزیابی کنند و گمان برند که می توانند مثل کره شمالی زندگی کنند. این برداشت درست نیست.
ای کاش مرزهای کره شمالی باز می شد و اجازه داده می شد مردمی که خواهان تغییر بنیادی در آن سیستم هستند آرا خود را به نمایش بگذارند، در آن صورت نگاه انزواطلب داخلی می توانست میزان نارضایتی شهروندان کره شمالی از وضعیت زندگی خود را مشاهده کند. در صورتی که زندگی در کره شمالی اختیاری بود، می توانستیم بفهمیم که کره ای ها در چه وضعیت اسفباری زندگی می کنند.