به گزارش ستاره صبح آنلاین:این روزها پارلمان اروپا در تصمیمی خصمانه سعی در قرار دادن نام سپاه پاسداران در فهرست سازمان های تروریستی دارد،اگر چه این موضوع از نظر بیشتر کارشناسان داخلی تاثیر آنچنانی بر فعالیت های این ارتش یزرگ خاورمیانه نمی گذارد اما به‌نظر می رسد برخورد با این مرحله از حرکت باید توام با سعه صدر باشد، به نحوی که نباید در میدانی وارد شویم که پازل بازی طرف مقابل را تکمیل کند. از جمله این که تحریم ارتش کشورهای غربی از سوی ایران تا چه اندازه به مصلحت است و ....؟ این ها سوالاتی هستند که ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا در گفت و گوی «خبرآنلاین» با او به آنان پاسخ داده است. مشروح این گفت وگو در زیر از نظرتان می گذرد:
بعد از بحث تحریم، عکس العمل جمهوری اسلامی ایران چه می‌تواند باشد تا به صورت حداکثری منافع ملی در این منازعه تامین شود؟ فکر می‌کنید حالا حضور منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای ما کم خواهد شد؟
تصور کنید چند روز آینده انگلستان رسما این اتفاق را تصویب کرد، آن وقت ما چه باید بکنیم؟ آیا ما هم باید ارتش انگلستان یا بخشی از ارتش انگلستان را گروه تروریستی بنامیم؟ یا عکس العمل ما چه باید باشد؟ این یک سؤال خوب تحقیقاتی است. من فکر می‌کنم یکی دو کشور اروپایی مانند انگلستان این کار را خواهند کرد و هیچ دلیل منطقی هم برای آن ندارند که ارائه کنند که آیا سپاه پاسداران کار خاصی در ماه‌های گذشته کرده یا عملیاتی علیه نیروهای انگلستان داشته و ..، ولی صرفا به دلیل نوعی اظهار روابط خصمانه با ایران سپاه را تحریم می‌کنند و این ارزش عملیاتی ندارد؛ یعنی مثلا از فردای آن روز اتفاق خاصی برای سپاه نمی‌افتد و این فقط به نوعی ژست گرفتن سیاسی و برای تحت فشار گذاشتن جمهوری اسلامی است. حضور ایران در منطقه به همان میزانی که بوده باقی می‌ماند و به خاطر اینکه انگلستان سپاه را تحریم کرده حضور ایران کم رنگ‌تر نمی‌شود، یعنی می‌خواهم بگویم هیچ اتفاق ویژه‌ای نمی‌افتد.
عکس العمل ما چه باید باشد؟
بله عکس العمل ایران بسیار مهم است. این که عکس العمل ما باید دیپلماتیک باشد و باید سفیرهایمان را از آن کشور فرا بخوانیم؟ یا روابط خودمان را با آن کشور در سطح کاردار پایین بیاوریم؟ یا ما هم بخشی از نیروهای نظامی آنها را تحریم کنیم؟ یا بخشی از مقامات آنها را تحریم کنیم؟ هرچند که تحریم کردن ما یا تحریم کردن آنها ارزش عملیاتی ندارد و اینها فقط ژست‌های سیاسی است که می‌گیرند. به نظر من تحریم نیروهای نظامی آن کشورها کار صحیحی به نظر نمی‌آید، اگرچه همانطور که عرض کردم هیچ کدام از این تحریم‌ها (نه تحریم آنها و نه تحریم ما) ارزش عملیاتی ندارد و هیچ اتفاقی در صحنه عمل نمی‌افتد، آنها فقط به دلیل نوعی اجماع جهانی ایجاد کردن علیه جمهوری اسلامی دارند این کارها را مرحله به مرحله انجام می‌دهند و بهانه‌شان هم این اعتراضات ۳ الی ۴ ماه گذشته بود که آسیب جدی به اعتبار بین المللی کشور وارد کرد و آنها هم با همین هدف این اعتراضات را پوشش دادند و حمایت‌های سیاسی کردند، هنوز هم می‌کنند. آنها می‌خواهند پشتوانه مردمی حکومت را تضعیف کنند تا بتوانند حملات سیاسی و دیپلماتیک کنند و اجماع جهانی علیه جمهوری اسلامی برای تضعیف هرچه بیشتر آن ایجاد کنند و ما نباید وارد این بازی شویم و نباید بگذاریم این اجماع سازی جهانی شکل گیرد و نباید عکس العمل تندی نشان دهیم.
خیلی از کارشناسان سیاسی و نظامی بر این باور هستند که چون این چند ماه اخیر توطئه‌ها علیه کشور به سرانجام نرسیده و چون سپاه قوی‌ترین ارتش خاورمیانه است و در خنثی کردن توطئه‌های داخلی و خارجی تاثیر گذار بوده چنین برنامه‌ای را علیه سپاه برپا کرده اند؟
تردیدی نیست که طی سال‌های گذشته کشورهای غربی آسیب‌های جدی از سپاه دیده‌اند، اگرچه مستقیما هیچ درگیری نبوده ولی واقعیت این است که آنها می‌خواستند کنترل منطقه را به دست گیرند اما نیرویی که در مقابل آنها ایستاد و نگذاشت آنها به اهداف خودشان برسند سپاه پاسداران بود و اینها واقعا از سپاه عصبانی هستند و در این موضوع تردیدی نیست و بهانه‌شان هم همین اعتراضات ۳ الی ۴ ماه گذشته بود در حالی که این اعراضات هیچ ارتباطی با سپاه نداشت یعنی سپاه واقعا ورود مستقیم به این صحنه به شکل رسمی نداشت. اما اینها به دنبال یک توجیهی هستند، اولا اینکه اینها از سپاه آسیب جدی دیدند و احساس می‌کنند سپاه به شدت بزرگ شده است یعنی تسلیحاتی که الان سپاه دارد تسلیحاتی است که واقعا اینها انتظارش را نداشتند که ایران به چنین تسلیحاتی رسیده باشد، اگر ایران به این دستاورد تسلیحاتی رسیده باشد که رسیده است دیگر قدرت بلامنازع منطقه
است و آنها دیگر امکان کنترل کردن آن، نسبت به سایر کشورهای منطقه ضعیف می‌شود، یعنی کشورهای غربی فروشنده اصلی تسلیحات به کشورهای منطقه هستند و بسیاری از این تسلیحاتی که آنها می‌خواهند به کشورهای منطقه بفروشند با تجهیزاتی که ایران و سپاه دارد قابل قیاس نیست و دیگر کشورهای منطقه انگیزه‌ای ندارند که بخواند این تسلیحات را بخرند، حتی اگر بخواهند پیشرفته‌ترین هواپیماهای غربی را برای منطقه با میلیاردها دلار خریداری کنند و جیب انگلیسی‌ها و فرانسوی‌ها و امریکایی‌ها را پر کنند، برای مثال ضدهوایی‌های پیشرفته ایران، یک آسیب جدی به منافع کشورهای غربی است، علاوه بر آن در لبنان و یمن آسیب‌های خیلی جدی
خوردند و عملا قدرت تحرک کشورهای غربی از آنها گرفته شده است. یعنی می‌خواهم بگویم کشورهای غربی یک مشکل بزرگ در منطقه به نام جمهوری اسلامی دارند و باید این را به نوعی حل کنند چون به هر طرف این منطقه که می‌روند به نام جمهوری اسلامی و خصوصا سپاه پاسداران می‌رسند. اینها از سر عصبانیت و کینه است که دارند این تحریم‌ها را انجام می‌دهند وگرنه سپاه درگیری مستقیمی با انگلستان نداشته است. اینها می‌خواستند با کنترل حوادث اجتماعی که اخیرا در ایران رخ داده حکومت را از درون تضعیف کنند اما موفق نشدند و الان دارند عصبانیتشان را به این شکل بروز می‌دهند و در مقابل این عصبانیت هم باید خیلی با تدبیر رفتار کرد که با میدان بازی تکمیل بازی آن ها وارد نشویم.
یعنی باید با سعه صدر برخورد کنیم.
بله چون اینها دنبال اجماع سازی جهانی هستند و نباید اجازه دهیم که بازی‌شان را تکمیل کنند.