به نظر شما چرا دولت چین به خواسته های معترضان در ارتباط با سیاست های "کووید صفر" توجهی نمی کند؟ چین کشوری با جمعیت یک میلیارد و چهارصد میلیون نفر است.دولت این کشور اگر بخواهد در اتخاذ سیاست های مبارزه با کووید 19 اهمال کاری کند و از آن سیاست ها کوتاه بیاید در صورت ابتلای مردم به بیماری ظرفیت بهداشتی و درمانی کشور پاسخگوی این حجم از بیمار نخواهد بود.یعنی بیمارستان ها و ذخایر دارویی این کشور نمی تواند پاسخگوی چنین جمعیت عظیمی باشد. دولت چین از ابتدای شیوع کووید 19 سختگیری های زیادی برای کنترل این بیماری در سطح جامعه انجام داد و همین سیاست ها باعث شد یک موفقیت نسبی در مقابله با این بیماری داشته باشد.چین در روزهای اخیر به صورت روزانه 35تا 36 هزار تست مثبت کرونا دارد.از سوی دیگر در 3سال گذشته مردم چین در فشار هستند.سیستم کمونیستی و بسته پکن این فشار را بر مردم افزون کرده است.برخی خبر ها حاکی از آن بود که دولت در خانه های مردم را جوش می داد تا مردم از خانه خارج نشوند. امروز اما با گسترش فضای ارتباطات مردم چین خود را با سایر مردم دنیا مقایسه می کنند و طبیعتا دوست دارند مانند سایر مردم دنیا به سفر بروند و یا حتی به قطر بروند و بازی های جام جهانی را نگاه کنند اما برای خروج از خانه هم دچار مشکل هستند.سختگیری در شهر های مسلمان نشین چین زیاد تر از سایر شهر ها است. بنابراین اعتراضات اخیر در این کشور شکل گرفته است.هر نوع اعتراضی به صورت اجتماعی، رهبری یک کشور را مورد هجمه قرار می دهد.وقتی معترضان شعار می دهند که ما گرسنه هستیم یعنی سیاست های دولتمردان چینی باعث شده رونق کسب و کار از بین برود و برای مردم مشکلات اقتصادی ایجاد شود.
به نظر شما دولت چین به سمت فضای باز سیاسی حرکت نمی کند؟ خیر این اتفاق نمی افتد.چین معتقد است که یک حزب کمونیست دارد و بر اساس مصوبات سالیانه حزب کشور را اداره می کند.بنابراین برای دولت چین معنا ندارد که بخواهد از رویکردهای لیبرالی و دموکراسی خواهی پیروی کند.
به نظر شما چرا فضای بسته سیاسی در چین تاکنون اعتراض مردم را در پی نداشته است؟ سیستم کمونیستی چین بسته است و نمونه بارز آن اتفاقات میدان تیان‌آن‌من بود که هزاران نفر از معترضان و دانشجوان توسط نیروهای حکومتی کشته شدند.دولت چین اگر بخواهد با آن جمعیت فضای سیاسی را باز کند دیگر نمی تواند کشور را کنترل کند. البته باید توجه داشت مردم چین با تحولات اجتماعی و اقتصادی که در این کشور رخ داد وضع زندگیشان تغییر کرد.طی 20 سال گذشته دو سوم مردم از خط فقر خارج شدند و یک رضایت عمومی و نسبی از شرایط اقتصادی در این کشور حکمفرما شد.اکثر مردم چین صاحب مسکن و شغل شدند و در برخی مواقع دولت و مردم درآمد های مازاد پیدا کردند و این باعث گسترش رفاه اجتماعی شد. اعتراضات امروز مردم چین به دلیل جنگ اعصاب درباره سیاست های سختگیرانه قرنطینه است.این سیاست ها درآمد مردم را تحت شعاع قرار می دهد.
به نظر شما دولت چین چگونه توانسته با فضای بسته سیاسی به توسعه اقتصادیی دست پیدا کند؟ چین بعد از مرگ مائو یک برنامه ریزی اقتصادی انجام داد.وقتی مائو فوت کرد. جئو ئن لای نخست وزیر چین در هنگام مرگ مقامات را به دور تخت خود جمع کرد و گفت چین باید روش های نوینی را برای مدیریت کشور به کار گیرد.چین باید 50سال با دنیا محافظه کاری و سازگاری داشته باشد.او بعد از مائو فوت کرد و دنگ شیائوپینگ بر سرکار آمد.استراتژی او این بود که کشور را از طریق توسعه اقتصادی به پیشرفت برساند و حزب کمونیست را حفظ کند.رویکرد اقتصادی دنگ شیائوپینگ به نوعی لطمه وارد کردن به استراتژی سوسیالیستی بود اما آنها این برنامه را ایجاد کردند و اقتصاد آزاد و خصوصی سازی را گسترش دادند.شرکت های دنیا هم استقبال کردند زیرا آنها می دانستند که در کشوری که بیش از 1میلیارد جمعیت دارد هر چه که تولید شود بلعیده خواهد شد.سرمایه گذاری شرکت های خارجی در چین سود زیادی را به آن شرکت ها داد. چین اگر سیاست های کشورهای سرمایه داری را پیاده سازی می کرد و آزادی های اجتماعی را به مردم می داد در زمینه تولید مثل امروز 2میلیارد جمعیت داشت که دیگر قابل کنترل نبود.البته در سال های گذشته دولت اجازه بچه بیش از یکی را به هر خانواده داده است. سیاست های درست اقتصادی و اجتماعی دولت ها از یک سو باعث رونق اقتصاد چین شد و از سوی دیگر نظم شرقی مردم چین هم به روند توسعه در این کشور کمک فراوانی کرد.کره،ژاپن و ویتنام مردمی دارند که دارای نظم شرقی در رفتار های اجتماعی هستند. وقتی معیشت و اقتصاد مردم مورد رضایت باشد با دولت همکاری می کنند.با وجود آن جمعیت عظیم اما اکثر مردم در چین صاحب خانه و مسکن هستند.
چرا بازارهای مالی آسیا از تظاهرات و اعتراضات در چین نگران می شوند؟ چین یک تولید کننده مهم در دنیا است.اگر این اعتراضات در شهرهای بیشتری گسترش پیدا کند به تولید صدمه می زند.بسیاری از کشورها به واردات چین وابسته هستند.این واردات اگر قطع شود درآمد آن کشورها به خطر می افتد.از سوی دیگر کشورهای اسیایی در چین سرمایه گذاری کرده اند.اگر تولید در این سرمایه گذاری ها بخوابد چه کسی ضرر خواهد کرد.بنابراین اعتراضات در چین می تواند به بی ثباتی اقتصادی دامن بزند و سرمایه گذاران را نگران کند.