لیندسی کوشگریان
به گزارش ستاره صبح آنلاین 20 سال از آن حملات وحشتناک با جنگ‌های بی‌پایان، بدرفتاری شدید با مهاجران و گسترش اختیارات اجرای قانون فدرال که به قیمت خدشه‌دار شدن حریم خصوصی افراد تمام شد، می‌گذرد. این سیاست‌ها همچنین با هزینه هنگفت پولی و غفلت خطرناک از سرمایه‌گذاری داخلی همراه بوده است. در مواجهه با این همه رنج، واضح است که هزینه 21 تریلیون دلاری در امور نظامی ما را ایمن نکرده است. در گزارش جدیدی که من با همکارانم در پروژه اولویت‌های ملی در موسسه مطالعات سیاسی نوشتیم، دریافتیم که دولت فدرال طی 20 سال گذشته 21 تریلیون دلار برای جنگ و نظامی‌گری در داخل ایالات‌متحده و سراسر جهان که تقریباً به‌اندازه کل اقتصاد ایالات‌متحده است، هزینه کرده است.
حتی درحالی‌که سیاستمداران سال‌به‌سال برای امور نظامی‌گری چک‌های سفید امضاء کرده‌اند، می‌گویند ما قادر به پاسخگویی فوری‌ترین مسائل کشور نیستیم. جای تعجب نیست که این 20 سال بر خانواده‌ها و جوامع آمریکایی سخت گذشته است.
پس از رشد شدید اقتصاد بین سال‌های 1970 تا 2000، آمریکا برای 20 سال بعد با رکودهای متوالی روبرو شد و درآمد خانوار به‌طور چشمگیری کاهش یافت. این سال‌هایی است که آمریکا با پشت سر گذاشتن سه بحران دات کام در سال 2000، بحران مالی وام‌های بانکی در سال 8-2007 و بحران اقتصادی جنبش اشغال وال‌استریت در سال 2012، در سال 2019 به پاندمی ویرانگر کووید- 19 می‌رسد. بحرانی که هم‌اکنون میلیون‌ها نفر را در آستانه بی‌خانمانی قرار داده است.
سیستم بهداشت عمومی امریکا نیز به‌صورت مزمن از کمبود بودجه رنج برده و ایالات‌متحده را در اجرای آزمایش، ردیابی و قرنطینه کووید-19 و کمک به سایر کشورها در کاهش آسیب‌های پاندمی درمانده کرده است. بیش از 650 هزار آمریکایی براثر کووید -19 جان خود را ازدست‌داده‌اند؛ تلفاتی برابر با کشته‌های 11 سپتامبر که روزانه برای بیش از 7 ماه تکرار شود. همچنین سالانه 50 هزار آمریکایی قربانی اپیدمی مواد مخدر می‌شوند.
در همین حال، حوادث شدید آب و هوایی مانند آتش‌سوزی، طوفان و سیل در 20 سال گذشته افزایش یافته است. دراین‌ارتباط ایالات‌متحده برای مقابله با تأثیرات فزاینده تغییرات آب و هوایی، تقریباً به‌اندازه کافی در انرژی‌های تجدید پذیر یا تاب‌آوری اقلیمی سرمایه‌گذاری نکرده است. در مواجهه با این همه رنج، واضح است که هزینه 21 تریلیون دلاری در امری به‌غیراز امور گفته شده در بالا نتوانسته جامعه ما را ایمن کند. در عوض، هزینه‌های انسانی سرسام‌آور بوده است. جنگ‌های ناتمام در جهان تاکنون جان 900000 نفر را گرفته و 38 میلیون نفر را بی‌خانمان کرده است؛ و همان‌طور که خروج فاجعه‌بار از افغانستان به ما نشان داد، آن‌ها یک شکست بزرگ بودند.
همچنین هزینه‌های نظامی‌گری ما سبب جابجایی 5 میلیون نفر در 20 سال گذشته شده است؛ نظامی‌گری که اغلب والدین را از فرزندان خود جدا کرده است. اکثریت این جابه‌جاشدگان هیچ گناه و جرمی به‌جز آوارگی مرتکب نشده‌اند. این مبلغ برای دولت هزینه شده است تا به تماس‌های تلفنی ما گوش داده، اقلیت‌های قومی را بدون هیچ‌گونه شواهدی مبنی بر جنایت یا تخلف مورد آزار قرار دهد و تضعیف آزادی‌های مدنی همه آمریکایی‌ها را موردتوجه خود قرار دهد.
خوشبختانه یک روزنه امیدی وجود دارد؛ ما متوجه شدیم که تنها برای بخشی ازآنچه در 20 سال گذشته صرف امور نظامی‌گری کرده‌ایم، می‌توانیم زندگی بسیار بهتری را برای 20 سال آینده بسازیم. به عبارتی با 4.5 تریلیون دلار می‌توانیم یک شبکه انرژی تجدیدپذیر و ارتقا یافته برای کل کشور بسازیم. با 2.3 تریلیون دلار، به مدت 10 سال می‌توانیم 5 میلیون شغل 15 ساعته در ساعت با مزایا ایجاد کنیم. ما تنها با 25 میلیارد دلار می‌توانیم کشورهای کم‌درآمد را در برابر کووید -19 واکسینه کنیم، جان افراد را نجات دهیم و گسترش انواع ویروس‌های جدید و تهدیدکننده را متوقف کنیم.
ما می‌توانیم همه این موارد را با بودجه‌ای کمتر از نیمی ازآنچه در طول 20 سال گذشته در جنگ‌ها هزینه کرده‌ایم، انجام دهیم. در شرایطی که جای‌جای کشور به لحاظ زیرساخت‌ها چون شبکه فرسوده ریلی و جاده‌ای نیاز مبرم به سرمایه‌گذاری دارند، آیا می‌توان تصور کرد که چیزی واضح‌تر از اجتناب از جنگ‌های بیهوده و مرگبار وجود داشته باشد؟ بهترین زمان برای این سرمایه‌گذاری‌ها طی ۲۰ سال گذشته بوده است که از دست رفت؛ و اما بهترین زمان برای جبران در آینده، از هم‌اکنون شروع می‌شود.
9 سپتامبر 2021
تارنمای کامون دریمز
برگردان و اقتباس علی‌اصغر شهدی
[email protected]