دکتر محمدحسین شریف زادگان- استاد دانشگاه شهید بهشتی
پروفسور عطاءالله قبادیان از چهره‌های برجسته علمی دانشگاهی، ایران‌دوست و توسعه‌دهنده سرزمینی ایران شامگاه شنبه (۱۶ مرداد) در سن ۸۷ سالگی براثر ایست قلبی درگذشت. با عرض تسلیت به خانواده محترم، دانشگاهیان و دانشجویانشان از خداوند متعال رحمت و آمرزش الهی برای ایشان مسألت دارم. ایشان دانش‌آموخته دانشگاه وین در رشته آب‌وخاک، استاد آن دانشگاه و عضو انجمن نخبگان آلمان بود و در اواخر دهه 40 به ایران بازگشت و استاد دانشگاه جندی‌شاپور اهواز یا شهید چمران امروز شد.
پروفسور قبادیان از دانشگاهیانی بود که توانست علم، پژوهش و تدریس دانشگاهی را در عرصه‌های محیطی مناطق مختلف ایران به شکل «سیاست توسعه سرزمینی» درآورد و به کارگزاران کشور عرضه کند. وی دانشمندی خستگی‌ناپذیر بود که در سرتاسر استان‌ها و مناطق کشور کار کرده بود و نظرات سیاستی خود را به کارگزاران ارائه می‌کرد. به همین دلیل شخصیتی آگاه، دلسوز، اخلاقی و مورداحترام بود. او قبل از انقلاب مسئول راه‌اندازی دانشگاه خلیج‌فارس در خوزستان بود که با وقوع انقلاب متوقف شد و سپس در برنامه‌ریزی و راه‌اندازی دانشگاه یزد تلاش‌های فراوانی کرد. پروفسور قبادیان در دهه 60 به‌عنوان مشاور عالی شورای عالی کشاورزی ایران در نخست‌وزیری خدمت کرد و همواره تحقیقات و کتاب‌های ایشان در مورد توسعه سرزمینی، آب‌وخاک و محیط‌زیست و مناطق کویری در مورد خوزستان، یزد و همه مناطق ایران در دانشگاه‌ها و مرکز تحقیقاتی به‌عنوان منابع علمی مورداستفاده قرار می‌گیرد. پروفسور قبادیان علیرغم آنکه بخشی از خانواده‌اش در خارج از ایران زندگی می‌کردند و فشار زیادی برای اقامت در خارج از کشور را متحمل می‌شدند، ولی خود را فرزند ایران‌زمین و کوهستان‌های سوادکوه می‌دانست و تا آخر در ایران ماند و به آرمان‌های توسعه ایران وفادار بود و لحظه‌ای از تحقیق و مطالعه در مورد مسائل توسعه سرزمینی ایران غفلت نمی‌ورزید. این استاد دانشگاه سال‌ها در دانشگاه‌های شهید چمران، زنجان و یزد تدریس کرد و در رشته‌های توسعه شهری و منطقه‌ای در دانشگاه شهید بهشتی نیز درس می‌داد و مؤسس و رئیس پارک علمی و تحقیقاتی و پردیس دانشگاه شهید بهشتی در زیرآب سوادکوه و همچنین مؤسس رشته مهندسی توسعه روستایی و فناوری‌های صنایع چوب و کاغذ در آن پردیس بود. آموزه اصلی این استاد آگاه، توجه به بستر محیط زیستی مبتنی بر توسعه پایدار همه مناطق ایران برای توسعه شهری و منطقه‌ای و اجرای طرح‌ها و برنامه‌های توسعه بر مبنای شرایط اقلیمی ایران بود.
عشق به وطن، توجه به سرمایه انسانی و توسعه سرزمینی از او شخصیتی انسانی و اخلاقی ساخته بود که همواره موردتوجه دانشگاهیان، کارگزاران، دانشجویان و جوانان و همه کسانی بود که قلبشان برای ایران می‌تپد.
پروفسور قبادیان نمونه و اسوه‌ای از اندیشمندانی است که همه عمر و عشق و توان خود را صرف علم، دانش، سیاست‌گذاری و به عمل درآوردن آن در آبادانی، پیشرفت و توسعه سرزمینی ایران کرد. ازاین‌جهت افتخاری برای جامعه دانشگاهی و روشنفکری ایران به‌حساب می‌آید. روح این استاد فرهیخته در پرنیان رحمت الهی آرام و یاد و خاطره این دانشمند ایران‌دوست، وطن‌خواه و مؤثر در عرصه‌های مختلف توسعه ایران مستدام باد.