ناصر مسعودی، خواننده‌ی سرشناس گیلان و ایران، پس از چند ماه بیماری و بر اثر کهولت سن در بیمارستان آریای رشت درگذشت.
ناصر مسعودی متولد ۵ فروردین ۱۳۱۴ در محله‌ی صیقلان رشت بود. او در سال ۱۳۲۸ همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد و مدتی نزد علی‌اکبرخان شهنازی به شاگردی مشغول شد. سپس در سال ۱۳۳۴ به گیلان بازگشت و در رشته‌ی تئاتر فعالیت کرد. هم‌زمان با آغاز به کار رادیو گیلان در سال ۱۳۳۶، به این رادیو پیوست و به‌عنوان یکی از نخستین خوانندگان آن به اجرای برنامه پرداخت. مسعودی در سال ۱۳۳۹ به احمد عبادی و ملوک ضرابی معرفی شد؛ آشنایی‌ای که از مهم‌ترین رویدادهای زندگی هنری او به‌شمار می‌رود و تأثیر بسزایی بر مسیر حرفه‌ای‌اش داشت و او را به عنوان یکی از خوانندگان رادیو و برنامه «گلها» تثبیت کرد. از او در بیش از ۵۰ سال فعالیت هنری، افزون بر ۵۰۰ ترانه در سبک‌های مختلف موسیقی بر جای مانده است؛ از جمله بیش از ۲۰۰ آهنگ فارسی ارکسترال، سنتی و پاپ، قریب به ۵۰ آواز در برنامه گلها(در قالب «برگ سبز»، «شاخه گل»، «گل‌های صحرایی» و «گل‌های تازه») با همکاری بزرگانی چون احمد عبادی، جلیل شهناز، اصغر بهاری، فرهنگ شریف، رضا ورزنده و سایر نوازندگان بزرگ موسیقی سنتی ایران. اما مهم‌ترین دلیل شهرت مسعودی اجرای بیش از ۲۵۰ ترانه‌ی محلی گیلکی است که آهنگ برخی از ماندگارترین قطعاتش از ساخته‌های خود اوست.