بهرنگ امیری در تشریح ماهیت قانون عفاف و حجاب گفت: لایحه عفاف و حجاب نیاز کشور نیست، ولی دیدیم که چنین لایحهای با پیشنهاد اقلیت بهسرعت تصویب شد و امروز اجرای آن در میان مشکلاتت ریزودرشت کشور به دولت تکلیف شده است. ازاینرو این لایحه بیش از آنکه به مسائل مذهبی و فرهنگی توجه کند، موضوعی سیاسی و جناحی است. وی افزود: طراحان لایحه حجاب از اعضای جبهه پایداری بودند کسانی مثل بانکی پور، نوروزی، غضنفر آبادی، آقا تهرانی و سایر افرادی که در زمره اعضا و نزدیکان جبهه پایداری قرار دارند، پشت تصویب لایحه عفاف و حجاب بودند. این کارشناس اجتماعی در تشریح مسیر تصویب لایحه عفاف و حجاب گفت: اگر در تدوین قانون به نیاز و نظر جامعه توجه شود، لایحه عفاف و حجاب باید از دستور کار خارج میشد ولی دیدیم که این لایحه بهصورت اصل 85 و به شکلی مخفی و چراغ خاموش تدوین شد. وی در این رابطه افزود: رئیسجمهور وقتی در مجلس بود با صراحت در بین مخالفان لایحه قرار گرفت و با تدوین قانون برای حجاب، تعریف جرم از بیحجابی و محاسبه جریمه برای زنان و بانوان مخالفت کرد. امیری تشریح کرد: این قانون بهطور مشخص متوجه زنان است. همچنین شخصیتها و افراد سرشناس مثل هنرمندان و سلبریتی ها را هدف قرار داده است. درحالیکه اگر منصفانه به موضوع نگاه کنیم، طی چهار دهه مدیرانی در این کشور فعال بودند که نتیجه تصمیمات آنها و اعمالی که مرتکب شدند، مسبب دینگریزی امروز جوانان شده است. وی اضافه کرد: وقتی یک روحانی زمینی گرانقیمت از اموال ملت را در مرغوبترین نقطه شهر تهران به نام خود سند میزند، دینداری آسیب بیشتری میبیند یا وقتی زنی بدحجاب برای خرید از خانهاش بیرون میآید؟! این کارشناس یادآور شد: در مورد قانون عفاف و حجاب هیچ مطالعه و سنجش قابلاعتمادی در این مورد که اجرای چنین قانونی خواسته چند درصد از شهروندان است، انجام نگرفته و نمایندگانی که از لایحه عفاف و حجاب دفاع میکنند، در انتخابات مجلس کمترین میزان رأی را کسب و به مجلس راهیافتهاند. وی متذکر شد: اصرار بر اجرای قانون حجاب و عفاف، به مشوق انتخاب الگوی نامناسب پوشش تبدیل میشود تا جاییکه برخی از اقشار و گروههای اجتماعی بیاعتنایی به این قانون را به نشانه برخورداری از تمکن مالی بالا و قدرت پرداخت جریمههای پیشبینیشده در این لایحه تبدیل کنند. بهرنگ امیری در پایان سخنان خود تأکید کرد: قانون عفاف و حجاب با جرایمی که برای بیحجابی و بدحجابی تعریف کرده است این ظرفیت را دارد که بدحجابی را تبدیل به نماد ثروت کرده و در مقابل حجاب را نشانه فقر معرفی کند.