ستاره صبح-
نمی توان نومید بود وقتی آفتاب هر روز آنقدر درخشان می‌تابد که گویی هرگز شبی نبوده است!«تاب آوری» مجموعه ای از ظرفیت های روانی است که به ما در گذراندن روزهای سخت کمک می کند تا مقاوم تر شویم، کمتر آسیب ببینیم، با ناملایمات زندگی کنار بیاییم و حتی از همین شرایط برای رشد بیشتر و کشف توانمندی های خود استفاده کنیم. تاب آور بودن به معنای تجربه یک زندگی بدون استرس نیست، بلکه بدست آوردن مهارت‌های ضروری مدیریت خود و تنظیم افکار و باورهاست. تاب آوری یعنی مقابله سالم و موثر با دشواری ها و استوار و قوی ماندن. به قول شاعر: برو قوی شو اگر راحت جهان طلبی / که در نظام طبیعت ضعیف پامال است.
از خود بپرسیم و بیندیشیم
آیا در مواجهه با این بحران منفعل شده ام و احساس درماندگی می کنم یا فعالانه و مسئولانه اقدام می کنم؟
در این شرایط که برنامه عادی زندگی ام به هم ریخته، توانسته ام با انعطاف پذیری، نظم و ریتم جدیدی برای زندگی خود ایجاد کنم و خودم را با آن تطبیق دهم یا به نظم قبلی سرسختانه چسبیده ام، نمی توانم واقعیت را بپذیرم و بی تابی می کنم؟
آیا در کنترل افکار غیرمنطقی خود درست عمل می کنم و تعادل مناسب را در هیجانات خود از جمله ترس و نگرانی رعایت می کنم؟...
آیا ترس همیشه بد است؟
ترس یک واکنش هیجانی طبیعی و ضروری برای فعال شدن، حفاظت و بقای ما و دستاورد هایمان است، اما اگر همین ترس از تعادل خارج شود دردسرساز می شود. ترس را در یک پیوستار تصور کنید که حد وسط آن تنها جاییست که ما کنترل بهتری بر موقعیت داریم، در یک سر آن وحشت و اضطراب است و در سر دیگر آن بی خیالی و انکار واقعیت که هردو آسیب زاست. تعادل در ترس، یعنی درک درست موقعیتی خاص و متناسب با اقتضای آن اقدام کردن، پس مراقب باشیم از دو سر بام نیفتیم.
برای کاهش ترس و اضطراب خود چه کنیم؟
* محیط خانه و ذهن خود را از «افکار منفی و ناخوشایند» ضد عفونی کنید.
* «امید» پادزهر اضطراب و راه تنفس زندگی است، مبادا با نا امیدی دچار نفس تنگی شویم. چشم انداز و فعالیت هایی را که قصد انجام آن را دارید یادداشت و برایش برنامه ریزی کنید و با امید به جنگ اضطراب بروید. راهزنان امیدتان را شناسایی و راه ارتباطی با آنها را محدود کنید.(هر خبر، متن، ویدئو یا سخنی)
* معنویت خود را تقویت کنید، دعا و نیایش با ذات الوهیت و نیز مدیتیشن، یوگا و روش‌های ایجاد آرمیدگی بسیار ضد اضطراب است.
* احساسات خود را بشناسید و آنها را سرکوب نکنید، با اطرافیانتان صحبت کنید و به شیوه سالم آنها را بروز دهید.
* به جای پیگیری مدام و وسواس گونه اطلاعات پزشکی، درمانی و اخبار، تمرکز خود را بر روی آنچه در کنترلتان است بگذارید. به فعالیت های لذت بخش و آرامبخش و مورد علاقه تان مثل کتاب‌های خوب و فیلم‌های خوب بپردازید. برای مواردی که محدود یا ممنوع شده است، جایگزین های مثبت کشف کنید، مثل انجام کارهای عقب افتاده، فعالیت ها و یا هنرهایی که همیشه دوست داشتید زمان بیشتری در اختیار داشتید تا بتوانید به آنها بپردازید، خب الآن وقت آن رسیده است.
* یاری رسانی و مراقبت کردن از دیگران به هر طریقی که از دست شما ساخته است، اضطراب شما را کم می کند.
* انسان‌های موفق چالش را به فرصت تبدیل می کنند. از تنها بودن و محدود شدن ارتباطات نترسید، این شرایط را به دید فرصت تفکر بیشتر، برنامه ریزی و خلق ایده های خوب و کشف اشتباهات گذشته و هرچه غنی تر ساختن روزهای پیش رو ببینید.
* از مهارت خودتنظیمی استفاده کنید و به جای لذت طلبی کوتاه مدت و تسلیم شدن در مقابل وسوسه هایی چون به گشت و گذار، خیابان‌ها، سفر رفتن و...، لذت طلبی مسئولانه و بلندمدت را در نظر داشته باشید.
* این روزها از حضور بیشتر در خانه به عنوان فرصتی برای ایجاد فضای همدلی، مهرورزی، همکاری، شوخی، شادمانی و بازی گروهی و البته ورزش و حرکات کششی را فراموش نکنید.
و کلام آخر من با شما عزیزان
کرونا ثابت کرد باشد همه ما انسان‌ها به هم مربوطیم و جهان به این عظمتش، بسیار هم کوچک است و اگر قرار باشد حال دل من و حال جسم من خوب باشد، همه باید با هم همکاری کنیم. این روزها هم چشم بر هم بگذاریم می گذرد و به تاریخ می پیوندد. راستی دست‌هایت را مرتب بشویید، این روزها دست‌های ما ناعادلانه و ناخواسته به کثافت ترین بازی قدرت طلبان آلوده است، البته تجربه هم به ما می آموزد زندگی هرگز قول عادلانه بودن و همیشه بر وفق مراد بودن به ما نداده است. این روزها دست‌هایمان واقعی یا به طنز زخم شده از بشور و بساب‌هایمان و گاه نمک بر زخم‌های دستمان می پاشد بی تدبیری برخی ها! درست است که این روزها دست کسی را نباید بگیری، اما دست خودت را باید محکم تر از قبل بگیری و کمک کنی تا استوار بایستد و حال دل خودش و دیگران را خوب کند تا از این شرایط گذر کنیم. به قول شاعر: چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی/ به شکوفه ها به باران برسان سلام مارا. استوار بمان که حضرت حق فرموده «ان مع العسر یسرا»