ستاره صبح-
نمایندگان مجلس اصولگرای یازدهم که مدعی «انقلابی» بودن هستند، در واکنش به بیانیه مشترک سازمان انرژی اتمی ایران و آژانس بینالمللی انرژی اتمی که در جریان سفر رافائل گروسی مدیرکل آژانس به ایران، به امضا رسید، با ۲۲۱ رأی موافق، ۶ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع از مجموع ۲۳۹ نماینده حاضر، خواستار اعمال ماده ۲۳۴ نسبت به رئیسجمهور و کلیه ناقضین و مستنکفین از اجرای این قانون به قوه قضائیه و دادگاهی شدن رئیسجمهور شدند. نصراله پژمانفر، نماینده مشهد نیز در نطق خود در صحن علنی مجلس گفت: «بیانیه مشترک بهعنوان تفسیری برای نظر مجلس عنوانشده است درحالیکه ماکسی را برای تفسیر قانون آزاد نگذاشتهایم... دولت مصوبه مجلس را جعل کرده است». نگارنده ابراز تأسف میکند از اینکه مجلسی که باید در رأس امور باشد و باید مصالح کشور و حقوق مردم را لحاظ کند، اصول اولیه اجرای قانون را یا نمیداند و یا در نظر نمیگیرد. دولت در دو ماهی که از تصویب این قانون گذشته، باوجوداینکه مخالف این مصوبه بوده و آن را برای اجرا در روزنامه رسمی کشور منتشر نکرد، اما بهحکم اینکه قانون است تمکین کرد و هرگز نگفت قانون مصوب مجلس را اجرا نمیکنیم؛ درحالیکه تقریباً بخش الیت جامعه با این نحوه قانونگذاری مخالف است یعنی باید دست دولت بهعنوان مجری قانون باز گذاشته شود. اما باید دانست که اجرای هر قانون، تمهید مقدمات، تدوین آییننامه اجرایی و شرایط خاص خود را دارد. اکنون که دولت آمده برای اجرای قانون مصوب مجلس زمانبندی کرده، و معنیاش سرباززدن از اجرای قانون نیست. این در حالی است که بسیاری از قوانین مصوب مجلس وجود دارد که در موعد مقرر اجرانشده و بلاتکلیف مانده، اما نمایندگان اعتراض نکردهاند! اما اکنونکه دولت و سازمان انرژی اتمی اتفاقاً در جهت اجرای قانون مصوب مجلس گام برداشتهاند و مقدمات آن را فراهم کردهاند، نمایندگان صدایشان بلند شده است. اصلا مگر این همان برجامی نیست که نمایندگان در مجلس آتش زدند؟ حالا چه شده که مفاد برجام آنقدر برای نمایندگان اصولگرا مهم شده که این اعمال را انجام میدهند؟ یکی از پیروزیهایی که دولت در راستای حقانیت برجام به دست آورد این بود که دیروز مقدمات آزاد شدن پولهای بلوکهشده ایران در کرهجنوبی فراهم شد و نمایندگان باید شهد شیرینی این ایستادگی را به ملت تبریک میگفتند، نه اینکه دوباره کام ملت را با این رفتارهایشان تلخ کنند. نویسنده متعجب است از اینکه بسیاری از مسائل و مصائب در کشور وجود دارد که نمایندگان مجلس یازدهم بهراحتی از کنار آن میگذرند. از یکی از روحانیون برجسته پرسیده بودند که آیا موسیقی حرام است؟ او گفته بود صدای قاشقی که از سر فقر به تهدیگ میخورد، از موسیقی حرامتر است! حالا حکایت این مجلس یازدهم است؛ الان کشور در شرایط تحریمها و کرونا قرار دارد، لایحه بودجه کشور باید زودتر بررسی شود، اما نمایندگان دست رد به اصلاحیه لایحه توسط همکاران خودشان در کمیسیون تلفیق زدند، باز لایحه را پذیرفتند و قرار بود همین هفته بررسی کنند اما آن را به تعویق انداختند. درحالیکه طبق آییننامه داخلی مجلس، جلسات بررسی لایحه بودجه باید هرروز برگزار شود و تا زمانی که به پایان نرسیده از دستور کار خارج نشود، مگر اینکه موضوعی پیش آید که تأخیر در آن موجب ضرر جبرانناپذیر برای کشور شود. مجلسیها بهجای اینکه به فکر مشکلات مردم مانند رکود در بازارها، تورم، بیکاری، اعتراض معلمان و بازنشستگان، مشکلات تأمین اجتماعی، وضع اسفناک بورس و... باشند، توفیقی که دولت ظرف سه سال دربرابر زورگوییهای ترامپ ایستادگی و کشور را اداره کرد و حالا اروپا و آمریکا بهطرف ایران آمدهاند و از ایران برای مذاکره دعوت کردهاند را نمیبینند و نمیپذیرند و آن را برنمیتابند و جلوی دولت سنگاندازی میکنند. پرسش نگارنده از نمایندگان این است که آیا انعکاس این موضوع در جامعه بینالملل باعث آبروریزی برای ایران و دولت نمیشود؟ آیا این رفتار پیغامی به بیرون از مرزهای کشور نیست که شکاف بین دولت و مجلس وجود دارد و نمایندگان مجلس حتی از رئیسجمهور کشور خودشان شکایت میکنند؟ بنابراین نمایندگان نباید اجازه دهند دوگانگی و انشقاق در کشور ایجاد شود تا شرایط به نفع دشمنان تغییر کند. (تنظیم: مصطفا صباغ، روزنامهنگار)
لینک کوتاه:
http://www.setaresobh.ir/fa/news/detail/103670