خواسته زندانیان سیاسی قبل از انقلاب از شهردار تهران
اشاره: دهه فجر و سالگرد انقلاب فرصتی است تا کنشگران و تحلیلگران به آسیبشناسی انقلاب بپردازند. مهمترین کسانی که در پیروزی انقلاب نقش داشتند دانشجویانی بودند که در دهه پنجاه در دانشگاهها بودند و از سنگر دانشگاه علیه ظلم و ستم و برای تحقق آزادی، عدالت و انتخابات آزاد به مبارزه برخاستند. در رژیم گذشته چهار تا پنج هزار زندانی سیاسی در زندانهای کشور وجود داشت که مبارزان، صرفنظر از نگرش آنها، در یکچیز با یکدیگر اشتراک داشتند و آن مبارزه با استبداد و تلاش برای دستیابی به آزادی، عدالت و انتخاباتی بود که شاه، دربار، ساواک و ارتش در آن دخالت نکنند. سرانجام مبارزات مردم به ثمر رسید و با نقش بینظیر دکتر علی شریعتی، مهندس مهدی بارزگان، آیتالله سید محمود طالقانی، آیتالله منتظری که در آن زمان در زندان بودند و تعدادی دیگر از روحانیون، بازاریها و دانشگاهیان و رهبری قاطع امام خمینی انقلاب روز بیستودو بهمن پنجاهوهفت به پیروزی رسید. تعدادی از انقلابیون یا از دنیا رفته یا در بستر بیماری و تعدادی هم در قید حیات هستند. این گروه که نقش مؤثری در پیروزی و تثبیت نظام جمهوری اسلامی داشتند بهتدریج از قطار انقلاب پیاده و به حاشیه رانده شدند. زندانیان مسلمان و پیرو آیتالله خمینی اقدام به تشکیل کانون زندانیان سیاسی مسلمان قبل از انقلاب نمودند. هرچند این تشکل فعالیت چشمگیر سیاسیای ندارد اما ماهیتش در بین تشکلهای سیاسی برآمده از انقلاب سیاسیترین است.
ستاره صبح-درحالیکه مقامات حاضر به پذیرش این گروه نیستند پیروز حناچی شهردار تهران پا به میدان گذاشت و از گروهی از زندانیان سیاسی قبل از انقلاب برای بازدید از زندان قصر، که بخش زیادی از آن در دوره شهرداری محمدباقر قالیباف مثل زندان زنان، حمام، اتاق ملاقاتی، بند سه، زندان شماره چهار و ... تخریب شد، دعوت به عمل آورد. تعدادی از زندانیان سیاسی که چند سال از عمر و جوانی خود را در زندان قصر، اوین و زندانهای دیگر گذرانده بودند روز 21 بهمن به زندان سابق قصر رفتند و در آنجا دیدار دوستانهای با شهردار تهران داشتند و نقطهنظر خود را بیان کردند. قریب بهاتفاق حضار تخریب زندان قزلقلعه (که ظاهراً در دوره شهرداری کرباسچی صورت گرفت) و همچنین تخریب بخشهایی از زندان بزرگ و قدیمی قصر را محکوم کردند و از شهردار تهران درخواست کردند که این دو زندان بازسازی شوند. همچنین در این جلسه بیان شد که باوجود گذشت 231 سال از انقلاب فرانسه زندان باستیل همچنان همانگونه که بوده است حفظشده اما معلوم نیست چرا و به چه دلیل زندان قصر تبدیل به پارک و زندان قزلقلعه تخریبشده است. در کشورهای پیشرفته بناهای تاریخی مانند زندانهای قدیمی برای کشور مانند شیرهای نفت هستند اما متأسفانه در ایران این دو زندان از بین رفتند. در سالهای اخیر خیزی هم برداشته شد که زندان اوین را به سرنوشت قصر و قزلقلعه دچار کنند که کنشگران اجتماعی این طرح را متوقف کردند. در این جلسه همچنین از شهردار تهران خواسته شد که قطعات سیونه و سیوسه بهشتزهرا که محل دفن مبارزان و چریکهای اعدامشده یا کشتهشده در مبارزات مسلحانه قبل از انقلاب است، بازسازی و بهعنوان یک سند تاریخی بر جنایتی که قبل از انقلاب در کشور صورت گرفته در معرض دید همگان قرار بگیرند. در پایان حضار از اینکه در بین مقامات تنها شهردار تهران و آنهم بهصورت داوطلبانه میزبان پیشکسوتان و مبارزان شد از وی تقدیر و تشکر کردند. در این جلسه زندانیان سیاسی از روحانیون حاضر در جلسه مثل محمدجواد حجتی کرمانی، سیدرضا اکرمی و سید محمود دعایی خواستند از طریق گفتوگو با مقامات زمینه پایان دادن به حصر مهدی کروبی و آزاد شدن کیوان صمیمی که جزو هم بندانشان درگذشته بودهاند را فراهم کنند.
لینک کوتاه:
http://www.setaresobh.ir/fa/news/detail/103591